کتابخانه بالقرآن

رساله توضیح المسائل آیت الله عباس محفوظی صفحه 570

صفحه 570

هرگاه نذر کند که اگر مریض او خوب شود و یا مسافرش به سلامت برسد، عملی را انجام دهد و بعداً معلوم شود که قبل از نذر مریض خوب شده و مسافر به سلامت برگشته، عمل به نذر واجب نیست.

مسأله 2143

عهد آن است که انسان با خداوند پیمان می بندد که کاری را انجام دهد یا ترک نماید و تمام شرایطی که برای صحیح بودن نذر بیان شد، در عهد نیز معتبر است.

مسأله 2144

صیغه عهد برای کسی که می خواهد انجام کار یا ترک کاری را بر خود واجب کند، چنین است:

«عاهَدْتُ اللهَ اَنْ اَفْعَلَ کَذا اَوْ اَتْرُکَ کَذا» یا «عَلَیَّ عَهْدُ اللهِ اَنْ اَفْعَلَ کَذا اَوْ اَتْرُکَ کَذا»، به جای «اَفْعَلَ کَذا» تا آخر، آن کار را به زبان بیاورد و می تواند هنگام خواندن صیغه عهد، انجام کار یا ترک آن کار را مشروط به تحقق امر دیگری نماید و یا به طور مطلق بگوید و شرایط عهد کننده مثل شرایطیست که در نذر و قسم بیان شد.

مسأله 2145

هرگاه با خدا عهد کند که اگر به حاجت شرعی خود برسد کار خیری را انجام دهد باید بعد از آن که حاجتش برآورده شد آن کار را انجام دهد و نیز اگر بدون این که حاجتی داشته باشد عهد کند که عمل خیری را انجام دهد، آن عمل بر او واجب می شود.

مسأله 2146

اگر به عهد خود وفا نکند باید کفاره بدهد و کفاره آن بنا بر احتیاط کفاره افطار عمدیِ روزه ماه رمضان است.