کتابخانه بالقرآن

رساله آیت الله سید محمدحسن مرتضوی لنگرودی صفحه 751

صفحه 751

هرگاه مالی را که پیدا کرده در صورتی که قیمت آن به یک درهم برسد چنانچه آن مال نشانه‌ای دارد که به واسطه آن می‌تواند صاحبش را پیدا کند؛ گرچه بداند صاحب آن کافریست که در امان مسلمانان است؛ باید از روزی که آن را پیدا کرده تا یک سال در محل اجتماعات مردم و جایی که احتمال می‌دهد صاحبش آنجا باشد اعلان کند به نحوی که در عرف مردم بگویند در مدت یک سال مرتباً اعلان کرده است و چنانچه از روزی که آن را پیدا کرده تا یک هفته هر روز و بعد تا یک سال هفته‌ای یک مرتبه در محل اجتماع مردم اعلان کند بعید نیست کافی باشد و همچنین است بنا بر احتیاط جریان این حکم در مالی که ارزش آن به یک درهم رسیده باشد گرچه نشان نداشته باشد ولی بشود به نحوی صاحبش را پیدا کرد؛ مثلاً بگویند در فلان ساعت، یا فلان روز، یا فلان محل و مانند اینها مالی پیدا شد.

مسأله 2601

هرگاه کسی که مال را پیدا کرده نتواند؛ یا نخواهد خودش اعلان کند می‌تواند به کسی که اطمینان دارد بگوید تا از طرف او اعلان کند.

مسأله 2602

هرگاه تا یک سال اعلان کند و صاحب مال پیدا نشود؛ اگر آن مال را در غیر حرم پیدا کرده می‌تواند آن را برای خود بردارد به قصد این که هر وقت صاحبش پیدا شد خود آن و اگر تلف شده عوض آن را به او بدهد و می‌تواند آن را برای صاحبش نگهداری کند که هر وقت پیدا شد به او بدهد و می‌تواند بلکه مستحب و موافق با احتیاط است که از طرف صاحبش صدقه دهد و بنا بر احتیاط با اذن حاکم شرع باشد و اگر آن مال در حرم پیدا شده احتیاط آن است که خودش برندارد بلکه با اجازه حاکم شرع از طرف صاحبش صدقه دهد.

مسأله 2603

هرگاه بعد از این که یک سال اعلان کرد و صاحب مال پیدا نشد در صورتی که مال را برای صاحبش نگهداری کند و از بین برود چنانچه در نگهداری آن کوتاهی نکرده و تعدی، یعنی زیاده روی، هم ننموده ضامن نیست ولی اگر از طرف صاحبش صدقه داده باشد؛ یا برای خود برداشته اگر صاحب آن آمد و راضی نشود باید اگر خود مال موجود است آن را به صاحبش رد کند و اگر تلف شده اگر مانند آن در بازار باشد مانند آن، وگرنه قیمت آن را بدهد.

مسأله 2604