رساله آیت الله سید محمدحسن مرتضوی لنگرودی صفحه 789

صفحه 789

مسأله 2692

در نذر باید صیغه خوانده شود؛ ولی لازم نیست آن را به عربی بخواند. پس اگر بگوید برای خدا بر من است که فلان مقدار پول را به فقیر بدهم؛ واجب است به نذر خود عمل کند.

مسأله 2693

نذر بر دو قسم است:

نذر مشروط و نذر مطلق، نذر مشروط بر دو گونه است:

نذر شکر و نذر زجر. نذر شکر آن است که مثلاً بگوید اگر مریض من خوب شود هزار تومان برای خدا بر عهده‌ام باشد که به فقیر بدهم و نذر زجر آن است که بگوید مثلاً اگر دروغ گفتم یک روز روزه برای خدا بر عهده من باشد که بگیرم و نذر مطلق آن است که بدون هیچ قید و شرطی بگوید مثلاً برای خدا بر عهده من باشد که نماز شب بخوانم. در همه این موارد نذر صحیح است و واجب است به آن وفا کند.

مسأله 2694

نذر در صورتی صحیح است که انسان بالغ و عاقل، با اختیار و قصد خود نذر کند و در صورتی که نذر تصرف در مال باشد نباید سفیه باشد و نباید از طرف حاکم شرع به خاطر ورشکستگی از تصرف در اموالش جلوگیری شده باشد.

بنا بر این نذر غیربالغ و دیوانه و کسی که او را مجبور کرده‌اند؛ یا بدون اختیار نذر کرده؛ صحیح نیست و همچنین نذرهای مربوط به مال کسی که سفیه است یعنی مال خود را در کارهای بیهوده مصرف می‌کند و کسی که از طرف حاکم شرع به لحاظ ورشکستگی از تصرف در اموالش جلوگیری شده صحیح نیست.

مسأله 2695

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه