رساله توضیح المسائل آیت الله شیخ محمد فاضل لنکرانی صفحه 526

(ز)

زائد بر مؤونه: مازاد بر مخارج؛ اضافه بر هزینه مربوطه.

زکات: مقدار معیّنی از اموال خاص انسان که به شرط رسیدن به حد نصاب باید در موارد مشخّص خود مصرف شود، این اموال اختصاص به نُه مورد دارد.

زکات فطره: مقدار حدود 3 کیلوگرم گندم، جو، ذرت و غیره یا بهای آن که باید در عید فطر به فقرا بدهند و یا در مصارف دیگر زکات صرف کنند.

زمان غیبت کبری: مثل زمان ما، که امام دوازدهم علیه السلام در پردۀ غیبت به سر می برند.

زینت: زیور؛ آرایش.

(س)

سال شمسی: سالی که مشتمل بر دوازده برج است و از فروردین شروع و به اسفند ختم می شود.

سال قمری: سالی که مشتمل بر دوازده ماه است و از محرم شروع و به ذی الحجّه ختم می شود.

سجده؛ سجود: بر زمین گذاردن پیشانی و کف دست ها و سر زانوها و سر دو انگشت بزرگ پاها برای ستایش خداوند.

سجدۀ سهو: سجده ای که نمازگزار در برابر اشتباهاتی که سهواً از او سر زده بجای آورد، به شرح مسألۀ 1262.

سجدۀ شکر: پیشانی بر زمین نهادن به منظور سپاسگزاری از نعمت های خداوند.

سجده های واجب قرآن: وقتی انسان یکی از این آیات را تماماً بخواند یا گوش کند باید بلافاصله سجده نماید.

1 -جزء 21، سورۀ سجده، آیۀ 15.

2 -جزء 24، سورۀ فصّلت، آیۀ 37.

3 -جزء 27، سورۀ نجم، آخرین آیه.

4 -جزء 30، سورۀ علق، آخرین آیه.

سجده های مستحبّ قرآن: وقتی انسان یکی از این آیات را تماماً بخواند یا بشنود مستحب است که بلافاصله سجده کند.

1 -جزء 9، سورۀ اعراف، آیۀ آخر.

2 -جزء 13، سورۀ رعد، آیۀ 15.

3 -جزء 14، سورۀ نحل، آیۀ 49.

4 -جزء 15، سورۀ اسراء، آیۀ 107.

5 -جزء 16، سورۀ مریم، آیۀ 58.

6 -جزء 17، سورۀ حج، آیۀ 18.

7 -جزء 17، سورۀ حج، آیۀ 77.

8 -جزء 19، سورۀ فرقان، آیۀ 60.

9 -جزء 19، سورۀ نمل، آیۀ 25.

10 -جزء 23، سورۀ ص، آیۀ 24.

11 -جزء 30، سورۀ انشقاق، آیۀ 21.

سرگین: مدفوع حیوانات.

سفیه: بی عقل؛ کسی که قدرت نگهداری مال خودش را ندارد و سرمایه اش را در کارهای بیهوده مصرف می کند.

سقط شده: افتاده؛ جنین نارس یا مرده که از رحم خارج شده باشد.

سلف: معامله پیش خرید.

سؤر: نیم خوردۀ آب یا غذا.

(ش)