رساله توضیح المسائل آیت الله شیخ محمد فاضل لنکرانی صفحه 532

صورت غسل ترتیبی باشد.

غُلات: گروهی از مسلمانان هستند که دربارۀ امیر المؤمنین علی علیه السلام غلوّ می کنند و آن حضرت را خدا می شمارند.

(ف)

فتوا: رأی مجتهد در مسائل شرعیه.

فجر: سپیدۀ صبح.

فجر اول و دوم: نزدیک اذان صبح از طرف مشرق سپیده ای رو به بالا حرکت می کند که آن را فجر اول می گویند. موقعی که آن سپیده گسترده شد، فجر دوم، و اولِ نماز صبح است.

فجر صادق: منظور فجر دوم است.

فجر کاذب: منظور فجر اول است.

فرادا: نمازی که انسان به طور انفرادی می گزارد.

فَرْج: عورت انسان (زن و مرد؛ قُبُل و دُبُر).

فرض: امر الزامی؛ امری که انجام یا ادای آن واجب است.

فضله: مدفوع حیوانات.

فطر: نخستین روز ماه شوّال و یکی از دو عید بزرگ اسلامی است.

فطریه: زکات فطره.

فقّاع: آب جو.

فقیر: محتاج؛ کسی که نیازمند تأمین مخارج سال خود و عیالش است و چیزی هم ندارد که به طور روزانه قادر به تأمین هزینۀ زندگیش باشد.

فی سبیل اللّه: در راه خدا انجام کار خیری که نفعش به عموم مسلمانان برسد مثل ساختن مسجد، پل، جاده و غیره.

(ق)

قُبُل: پیش (کنایه از عضو جنسی انسان است).

قتل: کشتن.

قتل نفس محترمه: کشتن کسی که خونش از نظر شرعی محترم است و نباید کشته شود.

قرائت: خواندن؛ خواندن حمد و سوره در نمازهای یومیّه.

قروح: دُمَل ها؛ زخم های چرکین.

قریب: نزدیک به واقع و حقیقت.

قرینه: نشانه؛ علامت؛ همانند.

قسم: سوگند؛ سوگند به یکی از اسامی خداوند برای انجام امور پسندیده یا ترک ناپسند.