رساله توضیح المسائل آیت الله شیخ محمد فاضل لنکرانی صفحه 534

قیام: ایستادن؛ اقامۀ نماز.

قیام متّصل به رکوع: به نیت رکوع از حالت ایستاده خم شدن و رکن نماز است.

قی: استفراغ.

قیّم: سرپرست؛ کسی که بر اساس وصیّت یا حکم حاکم شرع مسئول امور یتیم و غیره می شود.

(ک)

کافر: کسی که به توحید و نبوّت یا هر دوی آنها معتقد نیست، یعنی:

1 -کسی که وجود خدا را انکار می کند.

2 -کسی که برای خدا شریک می تراشد.

3 -کسی که پیغمبری پیغمبر اسلام را قبول ندارد.

4 -کسی که در امور فوق شک دارد.

5 -کسی که منکر ضرورت دین است و انکار او به انکار خدا و رسول صلی الله علیه و آله می انجامد.

کافر حربی: کافری که با مسلمانان در حال جنگ می باشد و یا در پناه مسلمانان نیست.

کافر ذمّی: اهل کتاب که در بلاد اسلامی با شرایط مخصوص اهل ذمّه در پناه حکومت اسلامی قرار گرفته و زندگی می کند.

کثیر الشّک: کسی که زیاد به شک می افتد.

کشف خلاف شدن: آشکار شدن اشتباه، روشن شدن این که یک عمل درست انجام نشده است.

کفّاره: کاری که انسان برای جبران گناهش انجام دهد.

کفّارۀ جمع: کفّارۀ سه گانه (60 روز روزه گرفتن، 60 فقیر را سیر کردن و بنده ای را آزاد نمودن).

کفالت: ضمانت.

کفیل: ضامن.

کیفیّت: چگونگی.