رساله توضیح المسائل آیت الله شیخ محمد فاضل لنکرانی صفحه 543

وصل به سکون: حرکت آخر کلمه ای را انداختن و بدون وقف آن را به کلمه بعد چسباندن.

وصی: کسی که مسئول انجام وصیّتی شود.

وصیّت: سفارش؛ توصیه هایی که انسان برای کارهای پس از مرگش به دیگری می کند.

وضو: شستن صورت و دست ها و مسح سر و پاها برای برپا داشتن نماز.

وضوی ارتماسی: وضویی که انسان به عوض آنکه آب را روی صورت و دست هایش بریزد، صورت و دست هایش را در آب فرو می برد و در حال فروبردن یا بیرون آوردن آن قصد وضو می کند.

وضوی ترتیبی: وضویی که انسان با ریختن آب به قصد وضو روی صورت و دست هایش آنها را می شوید.

وضوی جبیره: آن است که در محل وضو، جبیره باشد.

وطن: جایی که انسان برای اقامت و زندگی دائمی خود اختیار کند.

وطی: لگدمال کردن؛ کنایه از عمل جنسی است.

وقف به حرکت: در حین ادای حرکت آخرین حرف یک کلمه بین آن و کلمۀ بعد فاصله انداختن.

وکیل: نماینده؛ کسی که از طرف شخصی اختیار انجام کاری را داشته باشد.

ولایت: سرپرستی؛ صاحب اختیار بودن.

ولیّ (یا قیّم): کسی که به دستور شارع مقدّس سرپرست دیگری است مانند پدر و پدربزرگ و مجتهد جامع الشرائط.

(ه )

هبه: بخشش.

هدم: ویرانی.

هدیه: تحفه؛ ارمغان.

(ی)

یائسه: زنی که سنّش به حدّی رسیده که دیگر عادت ماهیانه نمی شود.