- پیش گفتار 1
- اشاره 4
- ایثار اهل بیت علیهم السلام 5
- منزلت ایثار 8
- سیرۀ امام مجتبی علیه السلام 10
- اکرام میهمان کافر 12
- برکت میهمان 13
- مشاهدۀ برکات میهمان 14
- از صفات خدا 16
- ارزش گرامی داشتن میهمان 17
- قوت روح 19
- آتش بخل 20
- مشرک سخاوتمند در قیامت 21
- کشش سخاوت و میهمانداری 23
- میهمان دوستی 24
- راه بهشت 25
- اشاره 27
- صدای پای میهمان 29
- دور هم غذا خوردن 30
- میهمانی ساده و مختصر 31
- هزینه کردن برای مجالس اهل بیت علیهم السلام 32
- ادب اهل بیت علیهم السلام 34
- اطعام مؤمن 35
- ضیافت ابراهیم علیه السلام 36
- میهمانی پر برکت 38
- اشاره 40
- سه نکته کلیدی 40
- 1)مراعات حق همسایه 41
- 3)سخن خوب، یا سکوت 43
- توصیه های امیرالمؤمنین علیه السلام 44
- اشاره 48
- انفاق مازاد بر نیاز 51
- اشاره 52
- سه عمل برگزیده 52
- 1)اطعام طعام 53
- 2)افشای سلام 54
- 3)خلوت شب 56
- همت در اطعام 58
- فاصله گرفتن از آتش جهنم 59
- انفاق به دست خویش 60
- برتری میهمان 61
- یک لقمه در برابر یک لقمه 61
- میهمان امام زمان علیه اللسام 62
- برترین اعمال 64
- پذیرایی معنوی 65
- تغییر شخصیت 67
- اشاره 69
- شناختن صاحبخانه 70
- تأثیر لقمه حرام 71
- تعفن غذای حرام 72
- طعام سخاوتمند و بخیل 73
- غذای ربا خوار 74
- پرهیز از بخیل 75
- اطاعت از صاحبخانه 77
- احترام به میهمان 79
- تجسس ممنوع 79
- اکرام بدون شرط 80
- میهمان نوازی عرب ها 81
- کمک به میهمان 82
- به خدمت گرفتن میهمان 84
- پذیرایی از میهمان 87
- پرهیز از بیان مشکلات و مصائب 89
- تواضع امیرالمؤمنین علیه السلام در برابر میهمان 91
- اشاره 96
- بی تکلفی در میهمانی 99
- بیزاری از تکلف 101
- پذیرش میهمانی با سه شرط 103
- پیشدستی میزبان در غذا خوردن 104
- میهمانی های بدون دعوت 105
- میهمان های سرزده 107
- نشانه محبت به میزبان 108
- مدت میهمانی 110
- دعوت فقرا و اغنیا برای میهمانی 112
- اکرام میهمانان اهل بیت علیهم السلام 117
- قبول دعوت 118
- کوچک نشمردن غذای میهمانی 120
- پرهیز از شرمنده کردن میهمان 122
- حل مشکلات 124
- اشاره 125
إذا أتاک أخوک فاته بما عندک و إذا دعوته فتکلف له؛(1) اگر برادر ایمانی ات ناخوانده وارد شد، با حاضری خانه ات از او پذیرایی کن و اگر او را دعوت کردی، برایش وسائل پذیرایی را مهیا کن.
این همان است که بین خودمان هم معمول است که وقتی میهمانی سر زده می رسد می گوییم: هر چه داریم با هم می خوریم. در این صورت نه به میهمان سخت می گذرد و نه میزبان به زحمت می افتد، بلکه از یک صمیمیت و یگانگی حکایت می کند.
نشانه محبت به میزبان
در جاهایی که سفره اهل بیت علیهم السلام گسترده است و انسان میهمان دوستان خوبی است، مستحب است بیشتر غذا بخورد. این خود نشانه دوستی و محبت نسبت به میزبان است.
عبد الرحمن بن حجاج می گوید: در محضر امام صادق علیه السلام غذا خوردیم. آن حضرت ظرف برنجی آوردند و ما از خوردن عذر خواستیم. فرمودند:
ما صنعتم شیئاً إن اشدکم حبا لنا أحسنکم أکلا عندنا؛ شما کاری نکردید. همانا کسی از شما ما را بیشتر دوست دارد که نزد ما بهتر بخورد.
عبد الرحمن می گوید: پس از فرمایش امام علیه السلام هر چه در ظرف بود خوردیم. آن گاه فرمودند: اکنون خوب شد و شروع کردند به بازگو کردن جریانی از رسول خدا وصلی الله علیه وآله وسلم فرمودند: کاسه برنجی از سوی انصار برای
1- الکافی، ج 6، ص 276؛ بحار الأنوار، ج 72، ص453.