ضیافت : فضیلت و آداب میهمانی صفحه 2

تحب الضیافه و مأمور بالإجاره؛(1) من در این روز میهمان شما هستم و در جوار شما. پس مرا به میهمانی بپذیر ای مولای من، و مرا پناه ده، که تو بسیار بزرگوار و میهمان نوازی و از سوی خدا

مأمور به پناه دادن خلق هستی!

سید بن طاووس بعد از زیارت امام زمان علیه السلام در روز جمعه، به این شعر متمثل می شده است:

نزیلک حیث ما اتجهت رکابی

و ضیفک حیث کنت من البلاد(2)

یعنی ای امام زمان، من هر کجا فرود آیم، بر شما فرود آمده ام، و هرکجا که باشم، میهمان شما و سر سفره شما هستم.

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

مهرورزی توباماشهره آفاق بود

سایه معشوق اگر افتاد بر عاشق چه شد

ما به او محتاج بودیم او به ما مشتاق بود

بر در شاهم گدایی نکته ای در کار کرد

گفت بر هر خوان که بنشستم خدا رزاق بود

سنت میهمان داری، سیره رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم دین و سیره همه انبیا و اولیای خدا بوده است. پیامبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم پس از آن که به رسالت مبعوث شدند، در نخستین اعلان رسالت خویش، بستگان و خویشان نزدیک خود را به یک میهمانی دعوت و پس از پذیرایی رسالت خویش را اعلان می کنند.