- پیش گفتار 1
- اشاره 4
- ایثار اهل بیت علیهم السلام 5
- منزلت ایثار 8
- سیرۀ امام مجتبی علیه السلام 10
- اکرام میهمان کافر 12
- برکت میهمان 13
- مشاهدۀ برکات میهمان 14
- از صفات خدا 16
- ارزش گرامی داشتن میهمان 17
- قوت روح 19
- آتش بخل 20
- مشرک سخاوتمند در قیامت 21
- کشش سخاوت و میهمانداری 23
- میهمان دوستی 24
- راه بهشت 25
- اشاره 27
- صدای پای میهمان 29
- دور هم غذا خوردن 30
- میهمانی ساده و مختصر 31
- هزینه کردن برای مجالس اهل بیت علیهم السلام 32
- ادب اهل بیت علیهم السلام 34
- اطعام مؤمن 35
- ضیافت ابراهیم علیه السلام 36
- میهمانی پر برکت 38
- سه نکته کلیدی 40
- اشاره 40
- 1)مراعات حق همسایه 41
- 3)سخن خوب، یا سکوت 43
- توصیه های امیرالمؤمنین علیه السلام 44
- اشاره 48
- انفاق مازاد بر نیاز 51
- اشاره 52
- سه عمل برگزیده 52
- 1)اطعام طعام 53
- 2)افشای سلام 54
- 3)خلوت شب 56
- همت در اطعام 58
- فاصله گرفتن از آتش جهنم 59
- انفاق به دست خویش 60
- یک لقمه در برابر یک لقمه 61
- برتری میهمان 61
- میهمان امام زمان علیه اللسام 62
- برترین اعمال 64
- پذیرایی معنوی 65
- تغییر شخصیت 67
- اشاره 69
- شناختن صاحبخانه 70
- تأثیر لقمه حرام 71
- تعفن غذای حرام 72
- طعام سخاوتمند و بخیل 73
- غذای ربا خوار 74
- پرهیز از بخیل 75
- اطاعت از صاحبخانه 77
- احترام به میهمان 79
- تجسس ممنوع 79
- اکرام بدون شرط 80
- میهمان نوازی عرب ها 81
- کمک به میهمان 82
- به خدمت گرفتن میهمان 84
- پذیرایی از میهمان 87
- پرهیز از بیان مشکلات و مصائب 89
- تواضع امیرالمؤمنین علیه السلام در برابر میهمان 91
- اشاره 96
- بی تکلفی در میهمانی 99
- بیزاری از تکلف 101
- پذیرش میهمانی با سه شرط 103
- پیشدستی میزبان در غذا خوردن 104
- میهمانی های بدون دعوت 105
- میهمان های سرزده 107
- نشانه محبت به میزبان 108
- مدت میهمانی 110
- دعوت فقرا و اغنیا برای میهمانی 112
- اکرام میهمانان اهل بیت علیهم السلام 117
- قبول دعوت 118
- کوچک نشمردن غذای میهمانی 120
- پرهیز از شرمنده کردن میهمان 122
- حل مشکلات 124
- اشاره 125
میشماری که کم نباشد؟ گفت: تو نفهمی، من دینم را به این پولها فروختم.(1)
رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمودند:
من أکل الحلال قام علی راسه ملک یستغفر له حتی یفرغ من أکله؛ هرکس روزی حلال بخورد، فرشته ای بالای سرش می ایستد و تا هنگام فراغت او از خوردن، برایش آمرزش می طلبد.
همچنین فرمودند:
إذا وقعت اللقمه من حرام فی جوف العبد لعنه کل ملک فی السماوات و فی الأرض وما دامت اللقمه فی جوفه لا ینظر الله إلیه و من أکل اللقمه من الحرام فقد باء بغضب من الله فإن تاب تاب الله علیه و إن مات فالنار اولی به؛(2) چون لقمه ای از حرام در شکم بنده قرار گیرد، همه فرشتگان آسمانها و زمین او را نفرین می کنند و تا چیزی از آن لقمه در درونش باشد، خدا به او نمی نگرد. و هر کس لقمه ای از حرام بخورد، همانا گرفتار خشم خداست. اگر توبه کند، خدا توبه اش را می پذیرد و اگر مرگ او را در رباید و توبه نکرده باشد، آتش بر او سزاوارتر است.
تعفن غذای حرام
بعضی بزرگان از بوی بد غذای حرام اذیت می شدند و آن را نمی خوردند. پسر علامه جعفری در احوالات پدر می گوید: در خارج از کشور کسی ما را دعوت کرد. برای ما خوراک مرغ آوردند. علامه هرکاری
1- تاریخ الإسلام زهبی، ج 11، ص 173.
2- روضه الواعظین، ج 2، ص 457؛ بحار الأنوار، ج63، ص 314.