- پیش گفتار 1
- اشاره 4
- ایثار اهل بیت علیهم السلام 5
- منزلت ایثار 8
- سیرۀ امام مجتبی علیه السلام 10
- اکرام میهمان کافر 12
- برکت میهمان 13
- مشاهدۀ برکات میهمان 14
- از صفات خدا 16
- ارزش گرامی داشتن میهمان 17
- قوت روح 19
- آتش بخل 20
- مشرک سخاوتمند در قیامت 21
- کشش سخاوت و میهمانداری 23
- میهمان دوستی 24
- راه بهشت 25
- اشاره 27
- صدای پای میهمان 29
- دور هم غذا خوردن 30
- میهمانی ساده و مختصر 31
- هزینه کردن برای مجالس اهل بیت علیهم السلام 32
- ادب اهل بیت علیهم السلام 34
- اطعام مؤمن 35
- ضیافت ابراهیم علیه السلام 36
- میهمانی پر برکت 38
- سه نکته کلیدی 40
- اشاره 40
- 1)مراعات حق همسایه 41
- 3)سخن خوب، یا سکوت 43
- توصیه های امیرالمؤمنین علیه السلام 44
- اشاره 48
- انفاق مازاد بر نیاز 51
- سه عمل برگزیده 52
- اشاره 52
- 1)اطعام طعام 53
- 2)افشای سلام 54
- 3)خلوت شب 56
- همت در اطعام 58
- فاصله گرفتن از آتش جهنم 59
- انفاق به دست خویش 60
- برتری میهمان 61
- یک لقمه در برابر یک لقمه 61
- میهمان امام زمان علیه اللسام 62
- برترین اعمال 64
- پذیرایی معنوی 65
- تغییر شخصیت 67
- اشاره 69
- شناختن صاحبخانه 70
- تأثیر لقمه حرام 71
- تعفن غذای حرام 72
- طعام سخاوتمند و بخیل 73
- غذای ربا خوار 74
- پرهیز از بخیل 75
- اطاعت از صاحبخانه 77
- تجسس ممنوع 79
- احترام به میهمان 79
- اکرام بدون شرط 80
- میهمان نوازی عرب ها 81
- کمک به میهمان 82
- به خدمت گرفتن میهمان 84
- پذیرایی از میهمان 87
- پرهیز از بیان مشکلات و مصائب 89
- تواضع امیرالمؤمنین علیه السلام در برابر میهمان 91
- اشاره 96
- بی تکلفی در میهمانی 99
- بیزاری از تکلف 101
- پذیرش میهمانی با سه شرط 103
- پیشدستی میزبان در غذا خوردن 104
- میهمانی های بدون دعوت 105
- میهمان های سرزده 107
- نشانه محبت به میزبان 108
- مدت میهمانی 110
- دعوت فقرا و اغنیا برای میهمانی 112
- اکرام میهمانان اهل بیت علیهم السلام 117
- قبول دعوت 118
- کوچک نشمردن غذای میهمانی 120
- پرهیز از شرمنده کردن میهمان 122
- حل مشکلات 124
- اشاره 125
است، ولی خوردن ندارد.
فرمود: طعام آدم سخی درمان دردهاست و طعام آدم بخیل درد می آورد. آدمی که بخیل و کنس و خسیس است، میهمانش نشوید که درد و بلا را زیاد می کند. میهمان آدم سخی شوید که وقتی غذا می آورد دلش جلوتر آمده است. دوست دارد همه بخورند. غذای اینها خوردن دارد.
غذای ربا خوار
خدا رحمت کند آقای آزادگان، شاعر اهل بیت بود. ایشان از قول آیت الله مرعشی نجفی رحمه الله که از علمای برجسته حوزه علمیه قم بودند، نقل می کرد که من در جوانی چشم و گوشم کمی باز بود. یعنی خدا برخی از حقایق را به ایشان می فهماند. در یکی از مدارس قم حجره داشتم. ماه مبارک رمضان بود. کاسبی ما را دعوت کرد که برای افطار به منزلشان برویم. ده بیست تا طلبه بودیم که به میهمانی ایشان رفتیم.
پس از افطاری و پذیرایی برگشتیم. شب خوابیدم. خواب دیدم که وارد خانه این شخص شدیم، ولی کنار اتاقی که در آن سفره پهن بود، یک پستویی بود که آدم ها را مثل گوسفندی که قصاب ها آویزان می کنند، آویزان کرده بودند و گوشت آنها را می بریدند و جلوی ما در بشقابها می گذاردند. از خواب بیدار شدم. وحشت مرا گرفت. پیش خود گفتم: ما دیشب کجا رفتیم ؟! این غذا چه بود؟! آمدم و به رفقا گفتم خیلی اشتباه کردیم. من چنین خوابی دیده ام. رفتیم تحقیق کردیم فهمیدیم که او رباخوار بوده است.