- پیش گفتار 1
- اشاره 4
- ایثار اهل بیت علیهم السلام 5
- منزلت ایثار 8
- سیرۀ امام مجتبی علیه السلام 10
- اکرام میهمان کافر 12
- برکت میهمان 13
- مشاهدۀ برکات میهمان 14
- از صفات خدا 16
- ارزش گرامی داشتن میهمان 17
- قوت روح 19
- آتش بخل 20
- مشرک سخاوتمند در قیامت 21
- کشش سخاوت و میهمانداری 23
- میهمان دوستی 24
- راه بهشت 25
- اشاره 27
- صدای پای میهمان 29
- دور هم غذا خوردن 30
- میهمانی ساده و مختصر 31
- هزینه کردن برای مجالس اهل بیت علیهم السلام 32
- ادب اهل بیت علیهم السلام 34
- اطعام مؤمن 35
- ضیافت ابراهیم علیه السلام 36
- میهمانی پر برکت 38
- اشاره 40
- سه نکته کلیدی 40
- 1)مراعات حق همسایه 41
- 3)سخن خوب، یا سکوت 43
- توصیه های امیرالمؤمنین علیه السلام 44
- اشاره 48
- انفاق مازاد بر نیاز 51
- اشاره 52
- سه عمل برگزیده 52
- 1)اطعام طعام 53
- 2)افشای سلام 54
- 3)خلوت شب 56
- همت در اطعام 58
- فاصله گرفتن از آتش جهنم 59
- انفاق به دست خویش 60
- برتری میهمان 61
- یک لقمه در برابر یک لقمه 61
- میهمان امام زمان علیه اللسام 62
- برترین اعمال 64
- پذیرایی معنوی 65
- تغییر شخصیت 67
- اشاره 69
- شناختن صاحبخانه 70
- تأثیر لقمه حرام 71
- تعفن غذای حرام 72
- طعام سخاوتمند و بخیل 73
- غذای ربا خوار 74
- پرهیز از بخیل 75
- اطاعت از صاحبخانه 77
- احترام به میهمان 79
- تجسس ممنوع 79
- اکرام بدون شرط 80
- میهمان نوازی عرب ها 81
- کمک به میهمان 82
- به خدمت گرفتن میهمان 84
- پذیرایی از میهمان 87
- پرهیز از بیان مشکلات و مصائب 89
- تواضع امیرالمؤمنین علیه السلام در برابر میهمان 91
- اشاره 96
- بی تکلفی در میهمانی 99
- بیزاری از تکلف 101
- پذیرش میهمانی با سه شرط 103
- پیشدستی میزبان در غذا خوردن 104
- میهمانی های بدون دعوت 105
- میهمان های سرزده 107
- نشانه محبت به میزبان 108
- مدت میهمانی 110
- دعوت فقرا و اغنیا برای میهمانی 112
- اکرام میهمانان اهل بیت علیهم السلام 117
- قبول دعوت 118
- کوچک نشمردن غذای میهمانی 120
- پرهیز از شرمنده کردن میهمان 122
- حل مشکلات 124
- اشاره 125
عهده رفتن برآید. اما اگر پیرمردی میهمان شما شد و نمی تواند ساکش را بلند کند، نگویید ما کمک نمی کنیم. اینجا جای رعایت این ادب نیست. بلکه تکریم و ادب آن است که به او کمک کنیم.
به خدمت گرفتن میهمان
یکی دیگر از آداب میهمانی این است که میهمان را به خدمت نگیریم. میهمان یعنی کسی که همه کارهایش به عهده میزبان است. میهمان حرمت دارد، عزیز خداست. میهمان گناهان اهل منزل و آفات و بلاها را می برد. وقتی هم وارد می شود رزق و روزی با خود می آورد. برای ما جز رحمت و برکت چیزی به همراه ندارد. بر میهمان منت نگذاریم. از او کار نکشیم.
راوی می گوید: برای حضرت رضا علیه السلام میهمانی آمد. آن حضرت با او نشسته بودند و صحبت می کردند. شب بود. چراغ کم نور شد. میهمان دست دراز کرد تا آن را درست کند. اما حضرت رضا علیه السلام مانع شدند و خود مشغول اصلاح چراغ گردیدند تا درست شد. آن گاه فرمودند:
إنا قوم لا تستخدم أضیافنا؛(1) ما خانواده ای هستیم که میهمان خود را به خدمت نمی گیریم.
اهل بیت علیهم السلام آنقدر برای میهمان حرمت قائل بودند که حاضر نمی شدند میهمان به جز میهمان بودن و پذیرایی شدن به کار دیگری مشغول باشد.
ابن ابی یعفور می گوید: میهمانی خدمت امام صادق علیه السلام بود. از جا حرکت کرد تا کاری انجام دهد. آن حضرت او را از آن کار باز داشتند و خودشان از
1- بحار الأنوار، ج 49، ص 102؛ الکافی، ج6، ص 283.