رساله رضاعیه صفحه 11

مرضعه است بر اولاد پدر مرتضع، که آن اولاد از این شیر نخورده باشند، و همچنین است اخوات نسبیّه مرتضع بر خود فحل، لکن رعایت احتیاط طریق سداد است در هر دو مسأله.

مسألۀ چهارم: حرام است بر مرتضع نکاح اخت رضاعی مرضعه که از یک فحل شیر خورده باشند،

اشاره

لکن احوط این است که نظر محرمانه نیز نکند، و امّا از دو فحل حرام نیست، بلی حرام است نکاح اخت رضاعی زوجه بر زوج به سبب جمع بین الاختین، که محرّم است و مختص باختین نسبی نیست.

و اگر شیر دهد زنی پسر کسی را و دختر شخص دیگر را از یک شوهر جایز است اینکه نکاح کنند برادران آن پسر مذکور خواهران آن دختر را؛ زیرا که میان اینها نه نسب است و نه رضاع.

بدان که مصاهره- یعنی خویشی- چنانچه تعلق به نسب می گیرد همچنین تعلق می گیرد به رضاع، پس چنانکه مادر زن نسبی حرام است بر شخص همچنین مادر زن رضاعی او نیز حرام و محرم می شود، و همچنین حرام می شود دختر نسبی و رضاعی مادر زن چنانکه مذکور شد، و گذشت بر سبیل اجمال که چنانچه رضاع شرعی پیش از عقد مانع از نکاح لاحق است و باعث حرام شدن عقد می شود، همچنین رضاع شرعی بعد از عقد نیز موجب فساد و

بطلان عقد سابق است،

پس متفرّع می شود بر این مسأله چند فرع:

اوّل:

آنکه اگر مادر زن شخصی فرزند او را شیر دهد- خواه آن فرزند از دختر آن مادر زن باشد یا از زن دیگر آن داماد باشد- زن آن شخص که دختر مادر زن است بر شوهرش حرام می شود، و عقد ایشان فاسد می شود و از زن بودن بیرون می رود و حرام دائمی می شود؛ به