رساله رضاعیه صفحه 17

است همان عنوان بعینه اگر حاصل شود به سبب رضاع حرام خواهد بود، و در محل فرض چنین نیست؛ زیرا که عنوان محرّم در نسب امّ بود نه امّ الأخ، و عین این عنوان در رضاع نیست، لکن رعایت احتیاط طریق سداد است.

پانزدهم:

اگر کسی دختر برادرش را که صغیره است به عقد فرزندش که صغیر است در آورد، پس از آن شیر دهد جدّۀ ایشان یکی از این دو صغیر را منفسخ می شود نکاح ایشان و باطل می شود عقد در این صورت؛ به جهت اینکه جدّه اگر پدری باشد و مرتضع پسر باشد، پس آن مرتضع عموی زوجۀ صغیره خواهد بود؛ زیرا که مرتضع برادر پدر صغیره است از سبب رضاع از طرف مادر شوهرش بعد از آنکه بوده است پسر عموی او و اگر مرتضع دختر باشد پس عمّه اش می شود و مرتضعه خالۀ شوهرش می شود.

شانزدهم:

اگر کسی زوجۀ کبیره اش را طلاق دهد پس شیر دهد زوجۀ صغیرۀ او را هر دو حرام می شوند بر آن کس به حرمت دائمیّه اگر شیر از همین کس باشد، و امّا اگر شیر از غیر این کس باشد پس حرمت دائمیّه هر دو بر او مشروط است به اینکه دخول کرده باشد به کبیره؛ به جهت اینکه کبیره مادر زنش محسوب خواهد شد و صغیره دختر زوجۀ مدخول بها می شود.

و اگر دخول نکرده باشد به کبیره حرام می شود کبیره فقط نه صغیره؛ به جهت اینکه دختر زن غیر مدخول بها حرام نیست به مجرّد عقد بر مادر آن دختر، بلی باطل می شود نکاح صغیره، و لازم است که تجدید عقد کند اگر طالب صغیره باشد، و نظیر این مسأله در فرع هشتم و نهم و دهم و یازدهم بلکه دوازدهم گذشت.