کتابخانه بالقرآن

زندگینامه، رساله توضیح المسائل و مناسک حج آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی (ره) صفحه 1156

صفحه 1156

فراموش کند و قصد روزه کند و فردا نیز قی نکند، روزه اش صحیح است.

[1248] سؤال 140: چنانچه روزه دار بداند که اگر به محلّی برود، او را مجبور به افطار می کنند و به آن جا برود، حکم روزه اش از جهت قضا و کفاّره چیست؟ اگر پس از رفتن او را مجبور نکنند، چه طور؟

پاسخ: به مجرّد این که روزه دار قصد رفتن به آن جا را بکند، روزه اش باطل می شود، چه او را مجبور به افطار کنند یا نکنند؛ ولی در هر صورت کفّاره ندارد.

مواردی که هم قضای روزه واجب است و هم کفّاره روزه

[1249] سؤال 141: مردی قبل از بلوغ گمانش این بوده که مردان فقط بعد از رسیدن به پانزده سالگی بالغ می شوند و قبل از پانزده سالگی نماز و روزه ای به جا نیاورده است؛ ولی اکنون احتمال می دهد یا می داند که قبل از پانزده سالگی بالغ شده است. در این صورت، چه وظیفه ای دارد؟

پاسخ: آن مقداری که یقین دارد بعد از بلوغ شرعی، از نماز و روزه اش ترک شده، قضای آن واجب است و ظاهراً برای روزه های فوت شده، کفّاره لازم نیست، مگر این که جاهل مقصّر باشد و در هنگام ترک روزه، ملتفت مسأله بوده باشد.

[1250] سؤال 142: کسی که پنج سال در ماه مبارک رمضان با داشتن توانایی، روزه نگرفته و به دلیل جهل به مسأله فکر می کرده که بعداً فقط باید قضای روزه ها را بگیرد، نسبت به قضا و کفّاره، چه وظیفه ای دارد؟

پاسخ: باید قضا و کفّاره، حتی کفّاره تأخیر قضای روزه ها را ادا کند.

[1251] سؤال 143: شخصی یقین دارد که فردا قبل از اذان ظهر مسافرت می کند و بدین جهت در شب ماه