کتابخانه بالقرآن

زندگینامه، رساله توضیح المسائل و مناسک حج آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی (ره) صفحه 1457

صفحه 1457

طرف کسی که وظیفه او حجّ تمتّع است نایب شود. ولی کسی که قبلاً برای انجام حجّ و عمره تمتّع اجیر شده و بعداً به علّت تنگی وقت مجبور شده باشد که حجّ افراد و عمره مفرده انجام دهد، بعید نیست عملش صحیح باشد، ولی از نظر اجرت باید با کسی که او را به نیابت گرفته، مصالحه کند.

ج - شرایط منوب عنه

مسأله 174) در منوب عنه چند شرط معتبر است:

شرط اوّل: اسلام؛ بنابراین نایب شدن برای کسی که در حال انجام حجّ برای او، کافر است صحیح نیست و نیابت شیعه از سنّی بنابر اقوی صحیح است.

شرط دوّم: زنده نبودن منوب عنه در حجّ واجب؛ مگر این که حجّ از قبل بر منوب عنه مستقرّ شده باشد و به علّت پیری یا بیماری ای که امید به بهبودی آن نیست و یا عذر دیگری که امید به برطرف شدن آن نیست نتواند حجّ بجا آورد، امّا در حجّ استحبابی زنده بودن منوب عنه اشکال ندارد.

مسأله 175) «عقل» و «بلوغ» در منوب عنه شرط نیست؛ بنابراین نیابت از دیوانه ای که قبلاً عاقل بوده و حجّ بر او مستقرّ شده و امیدی به بهبودی او نیست، جایز است، همچنان که نیابت کردن از صغیر جایز است.

مسأله 176) اگر شخصی، عاقل و مستطیع بوده و حجّ بجا نیاورده و سپس دیوانه شده و فوت کرده است، چنانچه مالی از خود بجا گذاشته باشد باید از مال او برایش نایب بگیرند تا از طرف او حجّ بجا آورد.

مسأله 177) کسی که سال اوّل استطاعت اوست، اگر پس از احرام بستن و قبل از اتمام اعمال دیوانه شود، لازم نیست برای