کتابخانه بالقرآن

زندگینامه، رساله توضیح المسائل و مناسک حج آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی (ره) صفحه 1580

صفحه 1580

سرزمین عرفات بیرون برود و سپس پشیمان شود و برگردد و تا غروب توقّف کند، یا این که بدون پشیمان شدن برای انجام کاری به عرفات برگردد ولی پس از بازگشت به عرفات با قصد قربت وقوف نماید، اقوی آن است که کفّاره بر عهده اش نیست، ولی احتیاط مستحبّ این است که یک شتر کفّاره بدهد.

مسأله 805) اگر کسی از روی فراموشی پیش از غروب از عرفات بیرون برود باید هرگاه یادش آمد به عرفات برگردد و اگر برنگشت گناهکار است و بنابر احتیاط واجب باید یک شتر قربانی کند ولی اگر یادش نیامد، چیزی بر عهده او نیست و در این حکم، جاهل به مسأله مانند ناسی و فراموش کار است.

مستحبّات وقوف در عرفات

مسأله 806) اگر کسی به علّت عذری مانند فراموشی و تنگی وقت از ظهر نهم تا غروب شرعی هیچ جزئی از زمان را در عرفات نباشد، کافی است که مقداری هرچند اندک از شب عید - از غروب شرعی تا طلوع فجر - را که وقت اضطراری وقوف در عرفات است، در عرفات باشد.

مسأله 807) اگر کسی به علّت عذر، وقوف روز نهم را درک نکرد و شب دهم را هم عمداً و بدون عذر در عرفات وقوف نکند، ظاهراً حجّ او باطل می شود، اگرچه وقوف به مشعر را درک کند.

مسأله 808) اگر کسی به علّت فراموشی یا غفلت یا عذر دیگری، هم وقوف به عرفات در روز نهم (وقوف اختیاری) و هم وقوف در شب دهم (وقوف اضطراری) را ترک کند، برای صحیح بودن حجّ او کافی است که وقوف اختیاری مشعر را که توضیح آن خواهد آمد، درک