کتابخانه بالقرآن

زندگینامه، رساله توضیح المسائل و مناسک حج آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی (ره) صفحه 1603

صفحه 1603

احتیاط واجب صحیح و سالم باشد، پس حیوان مریض احتیاطاً کافی نیست، حتّی اگر بیماری او «کچلی» باشد.

سوّم: بنابر احتیاط واجب خیلی پیر نباشد.

چهارم: باید اجزای بدنش تمام باشد، یعنی همه اعضا را داشته باشد، پس حیوان ناقص، حیوان گوش بریده، دُم بریده و حیوان شاخداری که شاخ داخلش شکسته کافی نیست. همچنین اگر حیوان دارای کوری یا لنگی آشکار باشد بنابر اقوی کافی نیست و اگر کوری و لنگی اش آشکار نباشد نیز بنابر احتیاط واجب کفایت نمی کند و احتیاط آن است که چشمش سفید نشده باشد.

پنجم: باید لاغر نباشد، و اگر در گُرده او مقداری پیه باشد کافی است و احتیاط آن است که حیوان به گونه ای باشد که در عرف به آن لاغر نگویند.

ششم: باید خصی نباشد یعنی تخمهایش را بیرون نیاورده باشند.

هفتم: بنابر احتیاط واجب نباید بیضه اش کوبیده باشد.

هشتم: در صورتی که در اصلِ خلقت، دارای دُم، گوش یا شاخ نباشد اگر عرفاً ناقص محسوب شود کفایت نمی کند و گرنه کافی است.

نهم: در اصل خلقت، بی بیضه نباشد.

مسأله 872) اگر جز حیوان ناقص، حیوانی برای قربانی کردن یافت نشود، چنانچه نقص حیوان، خصیّ بودن باشد بعید نیست که قربانی کردن آن کفایت کند، ولی احتیاط مستحبّ آن است که حیوان خصیّ را ذبح کند و حیوان سالمی را هم در بقیّه ماه ذی حجّه همان سال و اگر ممکن نشد در سال دیگر ذبح کند، یا این که پس از ذبح حیوان خصیّ، ده روز هم روزه بگیرد. ولی اگر نقص حیوان چیزی جز خصیّ بودن باشد حتّی اگر نقص، کوبیدن بیضه حیوان یا تابیدن آن