کتابخانه بالقرآن

زندگینامه، رساله توضیح المسائل و مناسک حج آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی (ره) صفحه 189

صفحه 189

پای میّت از قبر بیرون بیاید وغیر از خویشان میّت، کسانی که حاضرند با پشت دست خاک بر قبر بریزند و بگویند «اِنَّا للَّهِ وَإنَّا إلَیْهِ راجِعُونَ» و اگر میّت زن باشد، کسی که با او محرم می باشد و اگر محرمی نباشد، خویشانش او را در قبر بگذارند.

«مسأله 667» مستحب است انسان در حال سلامتی، کفن و سِدر و کافور خود را تهیّه کند.

«مسأله 668» خوب است به امید این که مطلوب پروردگار باشد، قبر را مربع یا مربع مستطیل بسازند و به اندازه چهار انگشت از زمین بلند کنند و نشانه ای روی آن بگذارند که اشتباه نشود و روی قبر آب بپاشند و بعد از پاشیدن آب، کسانی که حاضرند دستها را بر قبر بگذارند و انگشتان را باز کرده در خاک فرو برند و هفت مرتبه سوره مبارکه «اِنّا أنْزَلْناهُ» را بخوانند و برای میّت طلب آمرزش کنند و این دعا را بخوانند: «اَللَّهُمَّ جافِ الْأرْضَ عَنْ جَنْبَیْهِ وَاصْعَدْ إلَیْکَ رُوحَهُ وَلَقِّهِ مِنْکَ رِضْواناً وَأسْکِنْ قَبْرَهُ مِنْ رَحْمَتِکَ ما تُغْنیهِ بِهِ عَنْ رَحْمَهِ مَنْ سِوَاکَ».

«مسأله 669» مستحب است پس از رفتن کسانی که تشییع جنازه کرده اند، وَلیّ میّت یا کسی که از طرف ولیّ اجازه دارد، دعاهایی را که دستور داده شده به میّت تلقین کند.

«مسأله 670» بعد از دفن میّت، مستحب است صاحبان عزا را سرسلامتی دهند، ولی اگر مدّتی از دفن گذشته باشد که به واسطه سرسلامتی دادن، مصیبت به خاطر آنان بیاید، ترک آن بهتر است و نیز مستحب است تا سه روز برای اهل خانه میّت غذا بفرستند وغذا خوردن نزد آنان و در منزلشان