کتابخانه بالقرآن

زندگینامه، رساله توضیح المسائل و مناسک حج آیت الله سید عبدالکریم موسوی اردبیلی (ره) صفحه 527

صفحه 527

وظیفه کسی است که فاصله وطن او تا مکّه معظّمه شانزده فرسنگ یا بیشتر باشد. «حجّ اِفراد» و «حجّ قِران» نیز وظیفه کسی است که اهل خود مکّه یا اطراف آن تا کمتر از شانزده فرسنگ باشد. البتّه در بعضی از موارد، وظیفه برخی افراد بیمار یا معذور از حجّ تمتّع به حجّ إفراد تبدیل می شود. هر سه قسم حجّ در بیشتر اعمال مشترک هستند؛ ولی در حجّ تمتّع، عمره پیش از حجّ و وابسته به حجّ و همچون جزیی از آن می باشد که باید در یک سال و در ماههای حجّ بجا آورده شود؛ ولی در حجّ اِفراد و حجِّ قِران، عمره کاملاً مستقل و از حجّ جداست. همچنین در حجّ تمتّع در روز عید قربان در مِنی قربانی واجب است و از اعمال آن می باشد و در حجّ قِران، قربانی از ابتدا مقرون با احرام است و باید تا روز عید در مِنی همراه حاجی باشد، ولی در حجّ اِفراد اصلاً قربانی واجب نیست.

صورت حجّ تمتّع

«حجّ تمتّع» مرکب از دو عمل عبادیِ «عمره تمتّع» و «حجّ تمتّع» می باشد که به ترتیب زیر بیان می شود:

1 - عمره تمتّع

«مسأله 2183» در عمره تمتّع پنج چیز واجب است:

اول: احرام از یکی از میقات ها و در احرام سه چیز واجب است: الف - نیّت. ب - پوشیدن دو جامه احرام که یکی را «اِزار» (لنگ) و دیگری را «رِداء» می نامند که باید به دوش انداخته شود. ج - تلبیه؛ یعنی گفتن «لبیک» بدین نحو: «لَبَّیْکَ أَللّهُمَّ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ لا شَریکَ لَکَ لَبَّیْکَ، إنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَهَ لَکَ وَالمُلْکَ، لا شَریکَ لَکَ لَبَّیْکَ».

دوم: طواف خانه خدا؛