توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید - جلد 1 صفحه 83

صفحه 83

(3) (فاضل :) مگر آن که به واسطه گمان ، اطمینانی که مردم عادی آن را علم به حساب می آورند حاصل شود که در این صورت اجتناب لازم است ..

(بهجت :) اول : آن که خود انسان یقین یا ظن ّ اطمینان آور پیدا کند که چیزی نجس است ، و گر نه لازم نیست از آن اجتناب کند ..

(زنجانی :) اول : آن که خود انسان یقین یا اطمینان کند و یا نوع مردم یقین یا اطمینان کنند که چیزی نجس است ، و چنانچه در جایی که نوع مردم اطمینان به نجاست ندارند، انسان بر خلاف متعارف اطمینان به نجاست داشته باشد، حکم به نجاست آن نمی شود. و اگر اطمینان شخصی یا نوعی نباشد، اگر چه گمان داشته باشد چیزی نجس است ، لازم نیست از آن اجتناب کند .. (4) (گلپایگانی ، صافی ، تبریزی :) یا اطمینان .. (5) (مکارم :) اول : آن که انسان یقین پیدا کند، ولی گمان حتّی گمان قوی کافی نیست ، بنا بر این غذا خوردن در بعضی از اماکن عمومی که گاه انسان گمان قوی به نجس بودن آنها دارد، جایز است مگر آن که یقین به نجاست پیدا کند ..

(زنجانی :) تا یقین یا اطمینان شخصی یا نوعی به نجاست غذایی که برای انسان می آورند نباشد، اشکال ندارد .. (6) (بهجت :) و از گفته او اطمینان حاصل گردد .. (7) (زنجانی :) مثلًا هم سر یا خدمتکار انسان یا فروشنده .. (8) (مکارم :) دوّم : آن که ذو الید یعنی کسی که چیزی در اختیار اوست (مانند صاحب خانه و فروشنده و خدمتکار) خبر دهد که آن چیز نجس است .. (9) (سیستانی :) به شرط آن که از سبب نجاست خبر دهند؛ مثلًا بگویند آن چیز با خون یا بول ملاقات کرده است و اگر یک مرد عادل یا شخصی که مورد وثوق است خبر دهد و اطمینان از گفته او پیدا نشود، احتیاط واجب آن است که از آن چیز اجتناب شود.

(زنجانی :) و با گفتن یک مرد عادل ، نجاست ثابت نمی شود. (10) (گلپایگانی ، صافی :) بنا بر احتیاط لازم .. (11) (خوئی ، تبریزی :) اگر یک نفر عادل ، بلکه شخص موثّق اگر چه عادل هم نباشد بگوید چیزی نجس است باید از آن چیز اجتناب کرد.

(فاضل :) اگر یک نفر عادل بگوید چیزی نجس است ، اجتناب از آن بنا بر احتیاط، لازم است .

(مکارم :) سوّم : دو نفر عادل و یا حتّی یک نفر گواهی دهد. [پایان مسأله ]

[مسأله 122 اگر بواسطه ندانستن مسأله ، نجس بودن چیزی را نداند]

مسأله 122 اگر بواسطه ندانستن مسأله ، نجس بودن و پاک بودن چیزی را نداند، مثلًا نداند عرق جنب از حرام (1) پاک است یا نه ، باید مسأله را بپرسد (2)، ولی اگر با این که مسأله را می داند، چیزی را شک کند پاک است یا نه ، مثلًا (3) شک کند آن چیز خون است یا نه ، یا نداند که خون پشه است یا خون انسان ، پاک می باشد (4). این مسأله ، در رساله آیت اللّه مکارم نیست (1) (خوئی ، تبریزی ، سیستانی ، زنجانی :) مثلًا نداند فضله موش .. (2) (بهجت :) یا احتیاط نماید ..

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه