احکام شک و سهو در نماز صفحه 159

و فی اللمعه:

لو أحدث قبل الإحتیاط أو الأجزاء المنسیّه، تطهّر و أتی بها علی الأقوی (1).

و این مطلب _ یعنی: عدم بطلان نماز به تخلّلِ حدث بین تسلیم و جزء منسی _ مدلولٌ علیه است به کلامِ مرحوم علاّمه در «تحریر» و «منتهی»، قال:

و لو نسی التشهّد الأوّل، فذکر قبل الرکوع، رجع فتشهّد، ثمّ سجد للسهو علی قول، ولو رکع مضی فی صلاته وقضاه بعد التسلیم و سجد للسهو، ولو نسی الثانی و ذکر بعد التسلیم قضاه و سجد للسهو، ولو أحدث قبل قضائه تطهّر وقضاه وسجد للسهو، و قیل (2) : یعید الصلاه، لأنّ التسلیم وقع فی غیر موضعه (3)، و لیس بجیّد (4).

پس هرگاه تخلّل حدث ما بین نماز وتشهّد ثانی منسی، موجب بطلان نماز نشود، مشخّص است موجب بطلان نخواهد بود هرگاه حدث متخلّل شود ما بین تشهّد اوّل یا سجود منسی و ما بین نماز، پس مختار علاّمه در «تحریر» مطابق است با مختار شیخ شهید در «دروس» .

و فی المنتهی:

لو أخلّ بالتشهّد الأخیر حتّی سلّم (5) وأحدث، قال بعض أصحابنا : یعید

1- 1. اللمعه الدمشقیّه: 36 .
2- 2. القائل هو ابن إدریس الحلّی فی السرائر: 1 / 259 .
3- 3. فی المصدر: محلّه .
4- 4. تحریر الأحکام: 1 / 303 .
5- 5. فی بعض نسخ المصدر: یسلّم .