احکام شک و سهو در نماز صفحه 4

برای همین در شرحِ بسیار مبسوطِ خود بر کتابِ « شرائع الإسلام »، به تکمیل رساله والدش می پردازد ودر ضمن برخی از مطالب وی را نقد و نظر خویش را با استدلال به اثبات می رساند.

مؤلّف قدس سره در آغازِ این شرح می فرماید :

إعلم: انّ الوالد العلاّمه _ روحی فداه _ قد کتب فی هذا المقام وبسط إلاّ انّه ما تمّم الکلام فیه، وقد جفّ قلمه قبل إتمامه، مع انّه _ روحی فداه _ قد ذکر فی أوّل کلامه ترتیبًا وما أتی علی وفق ذلک الترتیب فی طیّ کلماته، وأردتُ بحول اللّه وقوّته إتمامه وإیراد الکلام علی وفق ذلک الترتیب تیمّنًا وتبرّکًا ولِما علمتُ من سروره بذلک _ جعلنی اللّه فداه _ وقد زدت فی البین بعض الأشیاء، وابتدأت بها بلفظ : «أقول» .

نسخه های رساله شکّ و سهو

دست نوشته های فراوانی از رساله «شکّ و سهو» _ که بیشترِ آنها در آخرِ کتابِ: «تحفه الأبرار» است _ در کتابخانه های ایران یافت می شود؛ تحقیقِ این رساله بر اساس تعدادی از آن دست نویس ها که کامل تر بود، انجام گرفته وآنها عبارتند از :

1 _ نسخه خطّی «تحفه الأبرار» موجود در کتابخانه گوهرشاد به شماره : « 72 » (1)، نوشته شده به دستِ : سیّد حسین بن محمّد حسینی، به سال 1257 ه ؛ علامت نسخه : « ش ».