احکام شک و سهو در نماز صفحه 61

اعاده کن نماز را ؛ و نسبت داده تسلیم و اتیان به دو رکعت نماز ایستاده را در این صورت به روایت (1).

و این قول نیز ضعیف است، بلکه ظاهر می شود از کلام محقّق در «معتبر» (2) وکلام مرحوم علاّمه در «تذکره» و «منتهی» (3) که قول به اعاده در هر یک از صور مذکوره که بوده باشد، مخالف اجماع است .

بلکه شیخ صدوق در صورت مذکوره حکم به اعاده فرموده در «مقنع» (4)، ظاهر می شود از آن بزرگوار خلاف آن _ یعنی بنا بر اکثر و اتیان به دو رکعت نماز قائمًا _ در «فقیه» (5)، نظر به این که ذکر فرموده صحیحه حلبی را که مشتمل بنا بر اکثر است با دو رکعت نماز بعد از تسلیم ؛ و ذکر فرموده است در اوّلِ همین کتاب که «فقیه» بوده باشد : احادیث مذکوره در این کتاب مضامین آنها مفتی به ایشان است (6).

راهِ سیّم :

اشاره

در موضعی که شکّ متعلّق بوده باشد به دو و ما فوق آن، مثل: دو و سه، و دو وچهار، و دو و سه و چهار، معتبر در آن اکمال رکعت است به اتّفاق علما، به این معنی: بعد از تمام شدن رکعت هرگاه شکّ کند ما بین دو و ما فوق آن، لازم است

1- 1. مقنع: 102 : « و روی : سلّم ثمّ قم فصلّ رکعتین ولا تتکلّم ».
2- 2. معتبر: 2 / 391 .
3- 3. تذکره الفقهاء: 3 / 314 ؛ ومنتهی المطلب: 7 / 19 .
4- 4. مقنع: 102 .
5- 5. کتاب من لایحضره الفقیه: 1 / 225.
6- 6. کتاب من لایحضره الفقیه: 1 / 3 .