آداب و احکام کسب و کار صفحه 10

کسی که چهل روز مال حلال بخورد، خداوند قلب او را نورانی می کند»

2. در حدیث دیگری فرمود:

«مَنْ أَکَلَ الْحَلَالَ قَامَ عَلَی رَأْسِهِ مَلَکٌ یَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتَّی یَفْرُغَ مِنْ أَکْلِه؛(1)

کسی که روزی حلال بخورد، فرشته ای بالای سرش قرار می گیرد و برای او طلب آمرزش می کند تا وقتی که از خوردن آن فارغ شود».

3. امام صادق علیه السلام فرمود:

«یکی از سخت ترین واجبات بر بندگان خدا، ذکر زیاد و یاد اوست». سپس فرمود: «مقصودم ذکر سبحان الله و الحمدلله و لا اله الاّ الله و الله اکبر نیست، گر چه آن هم ذکر و یاد خداست، بلکه مقصود من، این است که در برخورد با آنچه خدا حلال یا حرام کرده، خدا را یاد کند تا اگر اطاعت خدا بود، به آن عمل کند و اگر معصیت الهی بود، آن را رها سازد».(2)

4. آن حضرت در حدیث دیگری فرمود:

«تَرْکُ لُقْمَهِ حَرَامٍ أَحَبُّ إِلَی اللَّهِ تَعَالَی مِنْ صَلَاهِ أَلْفَیْ رَکْعَهٍ تَطَوُّعا؛(3)

رهاکردن لقمه حرام، نزد خدا از دو هزار رکعت نماز مستحبی محبوب تر است».

5. در بیان دیگر فرمود:

«لَرَدُّ دَانِقٍ مِنْ حَرَامٍ یَعْدِلُ عِنْدَ اللَّهِ سَبْعِینَ أَلْفَ حَجَّهٍ مَبْرُورَهٍ؛(4)

رها کردن و گذشتن از یک دانگ از حرام (یک ششم دینار یا درهم)، نزد خدا معادل هفتاد هزار حج مقبول است».

1- مکارم الاخلاق، ص150.
2- کافی، ج2، ص 80، ح 4.
3- تفسیر معین، ص26.
4- جامع الاخبار،ص 442.