اعتکاف: معتکفان کوی دوست صفحه 20

اعتکاف در روایات و احادیث معصومین (علیهم السّلام)

حدیث اول : « اذا کانَ العَشَرُ الاَواخِرُ اِعتَکَفَ فِی المَسجِدِ وَ ضُرِبَت لَهُ قُبَّهٌ مِن شَعرٍ ، وَ شَمَّرَ المِیزَرَ وَ طَوّی فَراشَهُ(1) ؛ رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) این چنین بود ، زمانی که دهه آخر ماه رمضان فرا می رسید ، در مسجد معتکف می شد و برای او خیمه ائی از مو زده می شد و لنگ را محکم به کمر می بست و بستر را جمع می نمود . (1)

حدیث دوم :

امام صادق (علیه السّلام) فرمود : « کانَت بَدرُ فی شَهرِ رَمَضانِ وَ لَم یَعتَکِف رَسولُ اللهِ (صَلّی الله علیه و آله و سلّم) فَلَمّا اَن کانَ مِن قابِلٍ اِعتَکَفَ عِشرینَ عَشَراً لِعامِهِ و عَشَراً قَضاءً لِمافاتِهِ ؛ جنگ بدر در رمضان واقع شد و پیامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) برای همان سال و ده روز برای قضای سالی که فوت شده بود معتکف شدند. » (2)

حدیث سوم :

ابی بصیر از حضرت امام صادق (علیه السّلام) نقل نمود : « مَن سَعی فِی حاجَهِ اَخیهِ المُسلِمِ فَاجتَهَد فیما فَأجرَی اللهُ عَلی یَدَیهِ قَضاها کَتَبَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ حَجَّهً وَ عُمرَهً ، وَ اِعتِکافَ شَهرَینِ فِی المَسجِدِ الحَرام وَ صِیامَهُما ؛ کسی که در راه حاجت برادر مسلمانش کوشش و سعی نماید . سپس خداوند بر دست او حاجت او را

1- وسائل / ج 7 / ص 397 . مجمع البحرین / معنای کنائی .

2- وسائل / ج 7 / ص 397 .