رساله توضیح المسائل مطابق فتاوای حضرت آیت الله العظمی حاج میرزا یدالله دوزدوزانی تبریزی صفحه 17

مسأله 20 ) آب فوّاره اگر متّصل به کرّ باشد، آب نجس را پاک می کند، ولی اگر قطره قطره روی آب نجس بریزد، آن را پاک نمی کند، مگر آن که چیزی روی فوّاره بگیرند تا آب آن پیش از قطره قطره شدن به آب نجس متصل شود.

مسأله 21 ) اگر چیز نجس را زیر شیری که متصل به کرّ است بشویند، آبی که از آن می ریزد، اگر به کرّ متصل باشد و بو یا رنگ یا مزه نجاست نگرفته باشد و عین نجاست هم در آن نباشد، پاک است.

مسأله 22 ) اگر مقداری از آب کرّ یخ ببندد و باقی آن به قدر کرّ نباشد، چنانچه نجاست به آن برسد، نجس می شود. هر قدر از یخ هم آب شود، نجس است.

مسأله 23 ) آبی که به اندازه کرّ بوده، اگر انسان شک کند که از کرّ کمتر شده یا نه، مثل آب کر است، یعنی نجاست را پاک می کند. اگر نجاستی به آن برسد، نجس نمی شود. آبی که از کرّ کمتر بوده و انسان شک دارد به مقدار کر رسیده یانه، حکم آب کر را ندارد.

مسأله 24 ) کرّ بودن آب، به دو راه ثابت می شود:

اوّل: خود انسان یقین کند.

دوم: دو مرد عادل خبر دهند یا از گفته کسی اطمینان به کر بودن آب پیدا شود، امّا به گفته کسی که آب در اختیار او است -مثل این که حمّامی بگوید این آب کر است- بنابراحتیاط واجب ثابت نمی شود.

مسأله 25 ) آب قلیل: آبی که کرّ و جاری و باران و آب چاه نباشد.

مسأله 26 ) اگر آب قلیل روی نجس بریزد، یا چیز نجس به آن برسد، نجس می شود ولی اگر با فشار به نجس برسد -هر چند از پایین به بالا باشد- مقداری که به آن چیز می رسد، نجس است. مقداری که به آن چیز نرسیده، پاک است.

مسأله 27 ) آب قلیلی که برای برطرف کردن عین نجاست روی نجس ریخته شود و از آن جدا گردد، نجس است. بنابراحتیاط باید از آب قلیلی که پس از برطرف شدن