رساله توضیح المسائل مطابق فتاوای حضرت آیت الله العظمی حاج میرزا یدالله دوزدوزانی تبریزی صفحه 388

مسأله 2259 ) اگر زمینی را به دیگری واگذار کند که در آن درخت بکارد و آنچه عمل می آید، مال هر دو باشد، معامله باطل است. پس اگر درخت ها مال صاحب زمین بوده، پس از رشد هم مال اوست و باید مزد کسی که آن ها را تربیت کرده بدهد. اگر مال کسی بوده که آن ها را تربیت کرده، بعد از تربیت هم مال اوست و می تواند آن ها را بکَند، ولی باید گودال هایی را که به واسطه کندن درخت ها پیدا شده، پُر کند و اجاره زمین را از روزی که درخت ها را کاشته، به صاحب زمین بدهد. مالک می تواند درخت ها را باقی بگذارد و اجاره بگیرد یا او را مجبور نماید که درخت¬ها را بکَند و تفاوت قیمت آن را به صاحب درخت بدهد مثلاً اگر درختها پیش از کندن صد تومان و پس از آن پنجاه تومان ارزش دارد، در صورتی که مالک درخت ها را بکند یا دستور کندن بدهد، باید پنجاه تومان به صاحب درخت¬ها بدهد. مطالبی که گفته شد، همه در صورتی بود که درختکاری به عنوان معامله مساقات باشد اما به عنوان اجاره و صلح صحیح است.