رساله توضیح المسائل مطابق فتاوای حضرت آیت الله العظمی حاج میرزا یدالله دوزدوزانی تبریزی صفحه 408

دوم- مرد و زن، یا وکیل آن ها که صیغه را می خوانند، قصد انشا داشته باشند، یعنی اگر خود مرد و زن صیغه را می خوانند، زن با گفتن زَوِّجْتُکَ نَفْسِی قصدش این باشد که خود را زن او قرار دهد و مرد با گفتن قَبِلْتُ التَّزْوِیجَ زن بودن او را برای خود قبول نماید. اگر وکیل مرد و زن صیغه را می خوانند، به گفتن زوجت و قبلت قصدشان این باشد مرد و زنی که آنان را وکیل کرده اند، زن و شوهر شوند.

سوم- کسی که صیغه را می خواند عاقل و بنابراحتیاط بالغ باشد چه برای خودش بخواند یا از طرف دیگری وکیل باشد.

چهارم- اگر وکیل زن و شوهر یا ولیّ آن ها صیغه را می خوانند، در عقد زن و شوهر را معین کنند مثلاً اسم شان را ببرند یا به آن¬ها اشاره نمایند. پس کسی که چند دختر دارد، اگر به مردی بگوید: زوجتک احدی بناتی (یعنی یکی از دخترانم را زن تو نمودم) و او بگوید قبلت (یعنی قبول کردم)، چون موقع عقد، دختر را معین نکرده اند، عقد باطل است.

پنجم- زن و مرد به ازدواج راضی باشند ولی اگر زن ظاهراً با کراهت اذن دهد و معلوم شود که قلباً راضی بوده، عقد صحیح است.

مسأله 2380 ) اگر در عقد یک حرف غلط خوانده شود که معنی آن را عوض کند، عقد باطل است.

مسأله 2381 ) کسی که صیغه عقد را می خواند، اگر معنای آن را هرچند به طور اجمال بداند و قصد تحقق آن معنی را بکند، عقد صحیح است و لازم نیست که معنای صیغه را تفصیلاً بداند مثلاً بداند که فعل یا فاعل طبق دستور زبان عربی کدام است.

مسأله 2382 ) اگر زنی را برای مردی بدون اجازه آنان عقد کنند و بعداً زن و مرد بگویند به عقد راضی هستیم، عقد صحیح است.

مسأله 2383 ) اگر زن و مرد یا یکی از آن دو را به ازدواج مجبور کنند و پس از خواندن عقد راضی شوند و بگویند به عقد راضی هستیم، عقد صحیح است و بهتر آن است که دوباره عقد را بخوانند.

مسأله 2384 ) پدر و جدپدری می توانند فرزند نابالغ، یا دیوانه خود را تزویج کنند. پس از آن که آن طفل بالغ شد، یا دیوانه عاقل گردید، اگر ازدواجی که برای او انجام