رساله توضیح المسائل مطابق فتاوای حضرت آیت الله العظمی حاج میرزا یدالله دوزدوزانی تبریزی صفحه 449

مسأله 2611 ) اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند، و یکی مسلمان و دیگری کافر باشد یا یکی نام خدا را ببرد و دیگری عمداً نام خدا را نبرد، حیوان حلال نیست.

مسأله 2612 ) اگر پس از آن که حیوانی را تیر زدند مثلاً در آب بیفتد، و انسان بداند که حیوان به واسطه تیر و افتادن در آب جان داده، حلال نیست. بلکه اگر شک کند که فقط به واسطه تیر بوده یا نه، حلال نمی باشد.

مسأله 2613 ) اگر با سگ غصبی یا اسلحه غصبی حیوانی را شکار کنند، شکار حلال است و مال خود او می شود ولی گذشته از این که گناه کرده، باید اجرت اسلحه یا سگ را به صاحبش بدهد.

مسأله 2614 ) اگر با شمشیر یا چیز دیگری که شکار کردن با آن صحیح است با شرط¬هایی که در مسأله «2610» گفته شد، حیوانی را دو قسمت کنند و سر و گردن در یک قسمت بماند و شکارچی وقتی برسد که حیوان جان داده باشد، هر دو قسمت حلال است، همچنین است اگر حیوان زنده باشد ولی به اندازه سر بریدن وقت نباشد اما اگر به اندازه سر بریدن وقت باشد و ممکن باشد که مقداری زنده بماند، قسمتی که سر و گردن ندارد، حرام و قسمتی که سر و گردن دارد، اگر آن را به دستوری که در شرع معین شده ببرد، حلال و گرنه آن هم حرام می باشد.

مسأله 2615 ) اگر با چوب یا سنگ یا چیز دیگری که شکار کردن با آن صحیح نیست، حیوانی را دو قسمت کنند، قسمتی که سر وگردن ندارد، حرام است و قسمتی که سر و گردن دارد، اگر زنده باشد و ممکن باشد که مقداری زنده بماند، و سر آن را به دستوری که در شرع معین شده ببرند، حلال و گرنه آن قسمت هم حرام می باشد.

مسأله 2616 ) اگر حیوانی را شکار کنند، یا سر ببرند و بچه زنده ای از آن بیرون آید، چنانچه بچه را به دستوری که در شرع معین شده سر ببرند، حلال و گرنه حرام می باشد.

مسأله 2617 ) اگر حیوانی را شکار کنند یا سر ببرند و بچه مرده ای از شکمش بیرون آورند، چنانچه خلقت آن بچه کامل باشد و مو یا پشم در بدنش روییده باشد، پاک و حلال است.