رساله توضیح المسائل مطابق فتاوای حضرت آیت الله العظمی حاج میرزا یدالله دوزدوزانی تبریزی صفحه 450

شکار کردن با سگ شکاری

مسأله 2618 ) اگر سگ شکاری حیوان وحشی حلال گوشتی را شکار کند، پاک بودن و حلال بودن حیوان شش شرط دارد:

اوّل- سگ طوری تربیت شده باشد که هر وقت آن را برای گرفتن شکار بفرستند، برود و هر وقت از رفتن جلوگیری کنند، بایستد؛ نیز باید عادتش این باشد که تا صاحبش نرسد، از شکار نخورد، ولی اگر اتفاقاً شکار را بخورد اشکال ندارد.

دوم- صاحبش آن را بفرستد. اگر سر خود دنبال شکار رود و حیوانی را شکار کند، خوردن آن حرام است، بلکه اگر سر خود دنبال شکار رود و بعداً صاحبش بانک بزند که زودتر آن را به شکار برساند اگرچه به واسطه صدای صاحبش شتاب کند، بنابراحتیاط واجب باید از خوردن شکار خودداری نماید.

سوم- کسی که سگ را می فرستد باید مسلمان یا بچه مسلمان باشد که خوب و بد را بفهمد. اگر کافر یا کسی که اظهار دشمنی با اهل بیت پیغمبر9 می کند، سگ را بفرستد، شکار آن سگ حرام است.

چهارم- وقت فرستادن سگ، نام خدا را ببرد و اگر عمداً نام خدا را نبرد، شکار حرام است ولی اگر فراموش کند، اشکال ندارد.

پنجم- شکار به واسطه زخمی که از دندان سگ پیدا کرده بمیرد، پس اگر سگ، شکار را خفه کند، یا شکار از دویدن یا ترس بمیرد، حلال نیست.

ششم- کسی که سگ را فرستاده، وقتی برسد که حیوان مرده باشد، یا اگر زنده است به اندازه سر بریدن آن وقت نباشد. چنانچه وقتی برسد که به اندازه سر بریدن وقت باشد، و سر حیوان را نبرد تا بمیرد، حلال نیست.

مسأله 2619 ) کسی که سگ را فرستاده اگر وقتی برسد که بتواند سر حیوان را ببرد، چنانچه مثلاً به واسطه بیرون آوردن کارد و مانند آن وقت بگذرد و حیوان بمیرد، حلال است ولی اگر چیزی همراه او نباشد که با آن سر حیوان را ببرد و حیوان بمیرد، احتیاط واجب آن است که از خوردن آن خودداری کنند ولی اگر سگ را وادار کند که حیوان را بکشد، در این صورت حلال می شود.