رساله توضیح المسائل مطابق فتاوای حضرت آیت الله العظمی حاج میرزا یدالله دوزدوزانی تبریزی صفحه 496

نیز فرمود: از معاصی دوری کنید و مهم ترین گناهان کبیره از این قرار است: شرک به خدا، انکار آنچه بر پیغمبران نازل شده، مأیوس بودن از رحمت خدا، ایمن بودن از عذاب خدا، دروغ بستن به خدا یا به رسول خدا(ص) یا به جانشینان پیغمبر، جنگیدن با اولیای خدا، کشتن به نا حق، عاقّ والدین، خوردن مال یتیم بدون دلیل شرعی، نسبت زنا دادن به زن پاکدامن، قطع رحم، سِحر و جادو نمودن هر چند برای دوستی باشد، زنا و لواط، دروغ گفتن، دزدی، قسم دروغ خوردن به خدا، فتنه نمودن بین مردم، خواندن آوازهایی که مناسب مجالس لهو و لعب است و گوش دادن به آن ها، شهادت دروغ دادن، کتمان(مخفی نمودن) شهادت به حق، ظلم و جور در وصیت نمودن (که در روایات به حیف در وصیت تعبیر شده است.)، شراب خوردن، ربا، قمار، حرام خوردن، خوردن مردار و خون و گوشت خوک و حیوانی که ذبح شرعی نشده است مگر در حال ضرورت، کم فروشی، تکبّر نمودن، ریا به تفصیلی که در مسأله «955» گذشت، ندادن خمس و زکات و سایر حقوق واجب بدون عذر شرعی، خیانت و غیبت، نمّامی کردن(سخن چینی)، سبک شمردن حج، ترک نماز، اصرار بر گناهان کوچک، کمک به ستمکاران در ظلم و غیر اینها از گناهان کبیره که در کتب ذکر شده است.

همچنین فرمود: بالاترین امر به معروف و نهی از منکر آن است که مسلمانان به دستورات شریعت رفتار نمایند، خصوصاً اشخاصی که در راه ارشاد مردم هستند مانند اهل علم و اهل منبر بر همه آن ها واجب است که به شرع مقدس اسلام و به دستورات قرآن و ائمه معصومین: دعوت عملی بفرمایند و به تبلیغ و دعوت گفتاری بسنده نکنند.