رساله توضیح المسائل صفحه 470

وصیّت کند و نیز باید سفیه نباشد یعنی مال خود را در کارهای بیهوده مصرف نکندو هم چنین است مفلس، ولی اگر طفل ده ساله ای که خوب و بد را تمیز می دهد در کارهای خوب مثل ساختن مسجد و پل و آب انبار و سایر خیرات وصیّت کند وصیّت او صحیح است.

مسأله 2738 - کسی که از روی عمد خودکشی می کند مثلاً زخمی به خود زده یا سمی خورده است که به واسطه آن، یقین یا گمان به مردن او پیدا می شود، اگر وصیّت کند که مقداری از مال او را به مصرف برسانند، صحیح نیست مگر آن که وصیّتش مال قبل از این کار باشد.

مسأله 2739 - اگر انسان وصیّت کند که چیزی را به شخصی بدهند در صورتی آن شخص مالک می شود که بعد از مردن وصیّت کننده یا در زمان زنده بودن او وصیّت را قبول کند.

مسأله 2740 - وقتی انسان نشانه های مرگ را در خود دید، باید فورا امانت های مردم را به صاحبانش برگرداند اگر چنانچه احتمال می دهد که بعد از مرگش خطری بر امانت های مردم باشد و اگر به مردم بدهکار است و هنگام دادن آن بدهی رسیده باید بدهد و اگر خودش نمی تواند بدهد، یا هنگام دادن بدهی او نرسیده یا صاحبانش به تأخیر بدهی راضی باشند باید وصیّت کند و بر وصیّت شاهد بگیرد، ولی اگر بدهی او معلوم باشد، وصیّت کردن لازم نیست اگر ورثه مورد اطمینان است که بدهی را می دهند و الاّ باید برای ردّ کردن آن وصیّ تعیین کند.

مسأله 2741 - کسی که نشانه های مرگ را در خود می بیند اگر خمس و زکاه و مظالم بدهکار است، باید فورا بدهد و اگر نمی تواند بدهد، چنانچه از خودش مال دارد یا احتمال می دهد کسی آنها را ادا نماید، باید وصیّت کند و هم چنین است اگر حجّ بر او واجب باشد.

مسأله 2742 - کسی که نشانه های مرگ را در خود می بیند، اگر نماز و روزه قضا دارد، باید وصیّت کند که از مال خودش برای آنها اجیر بگیرند، بلکه اگر مال نداشته