- سخن پژوهشکده 1
- 1. اصل حلّیّت 11
- اشاره 11
- 2. مواد غذایی داخلی و خارجی 12
- اشاره 13
- 3. نجس شدن مواد غذایی 13
- الف) تعداد نجاسات 14
- ب) موارد جواز 17
- ج) چیزهای غیر قابل تطهیر 17
- اشاره 20
- د) خبایث 20
- 1. غذای آلوده: 21
- 2. مواد غذایی فاسد: 22
- اشاره 23
- امور قابل توجه خدمتگذاران بهداشت 23
- اشاره 25
- 6. حیوانات حرام گوشت 25
- حیوانات خشکی: 25
- حیوانات آبزی: 26
- 1. مُردن حیوان: 29
- اشاره 29
- 2. نجاست خوار شدن: 29
- 3. عدم ذبح شرعی: 29
- 4. وطی: 30
- 6. شکار غیر شرعی: 31
- 9. مسکرات 33
- 10. منع حاکم شرع 35
- 1. حکم تأثیر آتش 38
- اشاره 38
- 2. جوش آمدن انگور و آب آن 39
- 3.خام خواری 42
- 4. غذای سوخته 43
- 5. خوردن ماهی زنده 44
- 7.اسراف 45
- 8. آزار و اذیت 49
- 9. رعایت بهداشت 50
- 11. پرداخت قبض 53
- 12. سفارش طبخ 54
- 1. آشنایی با احکام 56
- اشاره 56
- 2. عمل به احکام 58
- 3. غذای حرام 59
- 4. ماه مبارک رمضان 59
- 6. معامله با دیوانه 60
- 7. اختلاط زن و مرد 61
- 8. شوخی با نامحرم 62
- 9. کم فروشی 64
- 10. گران فروشی 65
- 11. فاسد بودن غذا 66
- 12. مستحبات فروش 67
- اشاره 69
- 1. شک در حِلیّت 69
- 2. شک در دین 71
- اشاره 71
- الف) مملکت اسلامی: 72
- 3. اطلاع رسانی 73
- ب) مملکت کفر: 73
- 5. وارد کردن خسارت 75
- 6. آداب خوردن و آشامیدن 76
- اشاره 76
- مستحبات خوردن و آشامیدن 77
- مکروهات خوردن و آشامیدن 79
- مستحبات آشامیدن آب 80
- مکروهات آشامیدن آب 80
- اشاره 81
- 1. نکات طبّی: 84
- 3. دوازده نکته: 85
- 2. ضررهای پرخوری: 85
- اشاره 85
- چهار مورداز سنتهای خوردن: 86
- چهار مورد از واجبات خوردن: 86
- 4. سبزیجات: 87
- چهار مورداز از آداب خوردن: 87
- اشاره 88
- ج) قطع نکردن نان با چاقو: 88
- الف) قرار نگرفتن نان زیر ظرف غذا: 88
- ب) عدم انتظار با آمدن نان: 88
- د) دور نریختن نان: 89
- 7. نان جو: 91
- 6. جمع کردن غذای روی زمین: 91
- 9. منع حضور بر سفره شراب: 92
- 11. حضور بر طعام بدون دعوت: 93
- 10. اجابت دعوت مؤمن: 93
- 12. ترک خوراکی های بو دار: 94
- 13. خلال کردن و مسواک زدن: 94
است که پیامبر خدا(صلّی الله علیه و آله ) فرمودند: «لَیْسَ مِنَّا مَنْ غَشَّ مُسْلِماً وَ لَیْسَ مِنَّا مَنْ خَانَ مُسْلِماً(1)؛ از ما مسلمانان نیست، کسی که مسلمانی را فریب دهد و به وی خیانت کند.»
2. مواد غذایی فاسد:
فروش مواد غذایی فاسد شده بنا به ادله ای که گفته شد، حرام است و چنانچه فروشنده به فساد جنس خود آگاه باشد و بر اثر فروش مواد غذایی فاسد یا موادی که تاریخ مصرف آن به پایان رسیده است، صدمه ای متوجه مشتریان کند، ضامن خواهد بود و باید تمام خسارت های وارد شده از قبیل هزینه درمان، ناقص شدن عضو بدن و یا هر خسارت دیگر را جبران نماید.(2)
تذکر: اگر «اداره بهداشت» از ناسالم بودن مواد غذایی مطلع نشود، دست اندر کاران مواد غذایی حق ندارند آن مواد ناسالم را در اختیار مردم گذاشته، از عدم اطلاع مشتریان سوءاستفاده کنند. فروشندگان مواد غذایی در زمینه لزوم پرهیز از استفاده مواد آلوده، شرعاً تکلیف دارند، اعم از اینکه اداره بهداشت یا دستگاه قضایی مطلع شود یا نه.
1- امالی صدوق، ص 270.
2- فقها برای هر عضو، دیه خاصی را مشخص نموده اند.