- سخن پژوهشکده 1
- 1. اصل حلّیّت 11
- اشاره 11
- 2. مواد غذایی داخلی و خارجی 12
- اشاره 13
- 3. نجس شدن مواد غذایی 13
- الف) تعداد نجاسات 14
- ب) موارد جواز 17
- ج) چیزهای غیر قابل تطهیر 17
- د) خبایث 20
- اشاره 20
- 1. غذای آلوده: 21
- 2. مواد غذایی فاسد: 22
- اشاره 23
- امور قابل توجه خدمتگذاران بهداشت 23
- 6. حیوانات حرام گوشت 25
- اشاره 25
- حیوانات خشکی: 25
- حیوانات آبزی: 26
- اشاره 29
- 3. عدم ذبح شرعی: 29
- 1. مُردن حیوان: 29
- 2. نجاست خوار شدن: 29
- 4. وطی: 30
- 6. شکار غیر شرعی: 31
- 9. مسکرات 33
- 10. منع حاکم شرع 35
- 1. حکم تأثیر آتش 38
- اشاره 38
- 2. جوش آمدن انگور و آب آن 39
- 3.خام خواری 42
- 4. غذای سوخته 43
- 5. خوردن ماهی زنده 44
- 7.اسراف 45
- 8. آزار و اذیت 49
- 9. رعایت بهداشت 50
- 11. پرداخت قبض 53
- 12. سفارش طبخ 54
- اشاره 56
- 1. آشنایی با احکام 56
- 2. عمل به احکام 58
- 3. غذای حرام 59
- 4. ماه مبارک رمضان 59
- 6. معامله با دیوانه 60
- 7. اختلاط زن و مرد 61
- 8. شوخی با نامحرم 62
- 9. کم فروشی 64
- 10. گران فروشی 65
- 11. فاسد بودن غذا 66
- 12. مستحبات فروش 67
- 1. شک در حِلیّت 69
- اشاره 69
- 2. شک در دین 71
- اشاره 71
- الف) مملکت اسلامی: 72
- ب) مملکت کفر: 73
- 3. اطلاع رسانی 73
- 5. وارد کردن خسارت 75
- اشاره 76
- 6. آداب خوردن و آشامیدن 76
- مستحبات خوردن و آشامیدن 77
- مکروهات خوردن و آشامیدن 79
- مستحبات آشامیدن آب 80
- مکروهات آشامیدن آب 80
- اشاره 81
- 1. نکات طبّی: 84
- اشاره 85
- 2. ضررهای پرخوری: 85
- 3. دوازده نکته: 85
- چهار مورداز سنتهای خوردن: 86
- چهار مورد از واجبات خوردن: 86
- چهار مورداز از آداب خوردن: 87
- 4. سبزیجات: 87
- اشاره 88
- ج) قطع نکردن نان با چاقو: 88
- الف) قرار نگرفتن نان زیر ظرف غذا: 88
- ب) عدم انتظار با آمدن نان: 88
- د) دور نریختن نان: 89
- 6. جمع کردن غذای روی زمین: 91
- 7. نان جو: 91
- 9. منع حضور بر سفره شراب: 92
- 11. حضور بر طعام بدون دعوت: 93
- 10. اجابت دعوت مؤمن: 93
- 12. ترک خوراکی های بو دار: 94
- 13. خلال کردن و مسواک زدن: 94
همان طور که اگر فروشنده به دلیل عدم اطلاع متوجه گردد جنس را ارزان تر از قیمت بازار فروخته است، می تواند معامله را به هم بزند.(1)
3. جواز گران فروشی مربوط به شرایط عادی است؛ اما اگر امر فوق العاده ای رخ دهد، مثل اینکه حاکم شرع حکم نماید، یا حکومت اسلامی که تحت نظارت مجتهد
جامع الشرایط است، قوانینی را تصویب نماید، صورت مسئله تغییر خواهد کرد.
11. فاسد بودن غذا
سؤال: اگر فروشنده غذای فاسد را بفروشد و مشتری بر اثر خوردن آن مریض شود یا فوت کند، آیا فروشنده ضامن و مدیون است یا نه؟
پاسخ: این مسئله دارای دو صورت می باشد:
اول: فروشنده می دانسته غذا فاسد است؛ در این صورت چنانچه خسارتی بر مشتری یا هر شخص دیگری وارد شود، به طور مسلّم فروشنده یا دست اندر کاران تولید غذا ضامن و مدیون واقع می شوند.
دوم: فروشنده از فاسد بودن غذا بی اطلاع بوده است؛ در این صورت ظاهراً فروشنده مدیون نیست؛ چراکه نقشی
1- از این گونه جواز بر هم زدن معامله در کتاب های فقهی به «خیار غَبن» تعبیر می شود.