- سخن پژوهشکده 1
- 1. اصل حلّیّت 11
- اشاره 11
- 2. مواد غذایی داخلی و خارجی 12
- 3. نجس شدن مواد غذایی 13
- اشاره 13
- الف) تعداد نجاسات 14
- ب) موارد جواز 17
- ج) چیزهای غیر قابل تطهیر 17
- د) خبایث 20
- اشاره 20
- 1. غذای آلوده: 21
- 2. مواد غذایی فاسد: 22
- امور قابل توجه خدمتگذاران بهداشت 23
- اشاره 23
- 6. حیوانات حرام گوشت 25
- اشاره 25
- حیوانات خشکی: 25
- حیوانات آبزی: 26
- اشاره 29
- 2. نجاست خوار شدن: 29
- 3. عدم ذبح شرعی: 29
- 1. مُردن حیوان: 29
- 4. وطی: 30
- 6. شکار غیر شرعی: 31
- 9. مسکرات 33
- 10. منع حاکم شرع 35
- 1. حکم تأثیر آتش 38
- اشاره 38
- 2. جوش آمدن انگور و آب آن 39
- 3.خام خواری 42
- 4. غذای سوخته 43
- 5. خوردن ماهی زنده 44
- 7.اسراف 45
- 8. آزار و اذیت 49
- 9. رعایت بهداشت 50
- 11. پرداخت قبض 53
- 12. سفارش طبخ 54
- اشاره 56
- 1. آشنایی با احکام 56
- 2. عمل به احکام 58
- 3. غذای حرام 59
- 4. ماه مبارک رمضان 59
- 6. معامله با دیوانه 60
- 7. اختلاط زن و مرد 61
- 8. شوخی با نامحرم 62
- 9. کم فروشی 64
- 10. گران فروشی 65
- 11. فاسد بودن غذا 66
- 12. مستحبات فروش 67
- اشاره 69
- 1. شک در حِلیّت 69
- اشاره 71
- 2. شک در دین 71
- الف) مملکت اسلامی: 72
- 3. اطلاع رسانی 73
- ب) مملکت کفر: 73
- 5. وارد کردن خسارت 75
- 6. آداب خوردن و آشامیدن 76
- اشاره 76
- مستحبات خوردن و آشامیدن 77
- مکروهات خوردن و آشامیدن 79
- مستحبات آشامیدن آب 80
- مکروهات آشامیدن آب 80
- اشاره 81
- 1. نکات طبّی: 84
- 3. دوازده نکته: 85
- اشاره 85
- 2. ضررهای پرخوری: 85
- چهار مورد از واجبات خوردن: 86
- چهار مورداز سنتهای خوردن: 86
- چهار مورداز از آداب خوردن: 87
- 4. سبزیجات: 87
- ج) قطع نکردن نان با چاقو: 88
- الف) قرار نگرفتن نان زیر ظرف غذا: 88
- ب) عدم انتظار با آمدن نان: 88
- اشاره 88
- د) دور نریختن نان: 89
- 7. نان جو: 91
- 6. جمع کردن غذای روی زمین: 91
- 9. منع حضور بر سفره شراب: 92
- 10. اجابت دعوت مؤمن: 93
- 11. حضور بر طعام بدون دعوت: 93
- 13. خلال کردن و مسواک زدن: 94
- 12. ترک خوراکی های بو دار: 94
فصل مطرح می نماییم:
1. نکات طبّی:
اصبغ بن نباته (از یاران حضرت علی(علیه السلام)) می گوید: شنیدم امیر المؤمنین(علیه السلام) به فرزندش امام حسن(علیه السلام) می فرمود: آیا میل داری چند نکته را که به وسیله آنها از طبابت بی نیاز شوی، بیان کنم؟ امام مجتبی(علیه السلام) پاسخ دادند: آری!
حضرت فرمودند:
بر سفره طعام حاضر نشو ( غذا نخور)، مگر اینکه گرسنه باشی؛
از غذا دست نکش، مگر آنکه هنوز اشتها داری (یعنی کاملاً خود را سیر نکن)؛
هنگام غذا خوردن کاملاً آن را بجو؛
قبل از خواب دستشویی برو.
آنگاه ادامه دادند: چنانچه بر این چهار امر مواظبت نمایی، از پزشک بی نیاز خواهی شد. سپس فرمود: در قرآن آیه ای وجود دارد که تمام طبابت در آن جمع شده است، آنجا که می فرماید:(1)
1- «قَالَ الْأَصْبَغُ بْنُ نُبَاتَهَ: سَمِعْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ(علیه السلام) یَقُولُ لِابْنِهِ الْحَسَنِ(علیه السلام): یَا بُنَیَّ! ألَا أُعَلِّمُکَ أَرْبَعَ کَلِمَاتٍ تَسْتَغْنِی بِهَا عَنِ الطِّبِّ؟ فَقَالَ(علیه السلام): بَلَی. قَالَ(علیه السلام): لَا تَجْلِسْ عَلَی الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ جَائِعٌ، وَ لَا تَقُمْ عَنِ الطَّعَامِ إِلَّا وَ أَنْتَ تَشْتَهِیهِ، وَ جَوِّدِ الْمَضْغَ، وَ إِذَا نُمتَ فَأَعْرِضْ نَفْسَکَ عَلَی الْخَلَاءِ، فَإِذَا اسْتَعْمَلْتَ هَذَا اسْتَغْنَیْتَ عَنِ الطِّبِّ. وَ قَالَ(علیه السلام): إِنَّ فِی الْقُرْآنِ لَآیَهً تَجْمَعُ الطِّبَّ کُلَّهُ «کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا»؛ بحار الانوار، ج 59، ص 267.