امر به معروف و نهی از منکر در آیینه فتوا صفحه 155

استفتائات از امام خمینی (قدس سرّه )

1. در شرایط امروز، وظیفۀ ما نسبت به امر به معروف افرادی ناشناس که نمی دانیم اثر دارد یا نه، چیست؟ پاسخ: در فرض احتمال اثر و اجتماع سایر شرایط، واجب است.(1)

2. معاشرت با افرادی که عمل حرامی چون مشروب خواری و... انجام داده اند، چگونه است؟ پاسخ: با مراعات شرایط مقرّره، نهی از منکر نمایید و ترک معاشرت یکی از درجات نهی از منکر است.(2)

3. با مجروحانی که بر اثر عدم اعتقاد کامل نماز را برپا نمی دارند، به عنوان یک پرستار چگونه باید رفتار کرد؟ پاسخ: وظیفه، امر به معروف و نهی از منکر است، با مراعات مقرّرات آن.(3)

4. این جانب پدری دارم که خوش اخلاق نیست و مغرور و خودپرور می باشد. در حق خانوادۀ خود ظلم روا می دارد و من از وقتی که به تکلیف رسیده ام، در حال مبارزه با پدرم هستم. اگر جوابش را همان موقع در حضور دیگران بدهم که کار نادرست و ناشایست انجام داده ام و اگر تنها با پدرم صحبت نمایم، حرفم را قبول نمی کند و می گوید: در مقابل پدرت درشتی نکن. خلاصه نمی دانم چه کنم؟ آیا شما صلاح می دانید که من این صحبتها را بنمایم یا نه؟

1- استفتائات، امام خمینی، ج 1، ص 482.
2- استفتائات، امام خمینی، ج 1، ص 482.
3- همان، ص 489.