فقه و زندگی 19: احکام و آداب معلمان و استادان صفحه 34

است؛ شخص، فریفتۀ دانسته هایش میشود، خود را از همه عالم و آدم بالاتر و والاتر میداند، معتقد است هیچ کس از نظر علمی به پای او نمیرسد و سرمست از این سرمایه خدادادی حتی در مقابل خدا هم سر تسلیم فرود نمی آورد، در نتیجه از درک حقایق عاجز مانده و دین و دنیای خود را از دست میدهد. امام علی (علیه السلام) از غرور علمی به «سکرالعلم» یعنی مستی علمی تعبیر فرموده و افراد عاقل را از آن برحذر داشته است(1).

15. عالمانه سخن گفتن

یکی از آفات خطرناک امر تدریس بیان سخنان غیر علمی است. حضرت علی (علیه السلام) میفرماید:

لاتَقُلْ مالا تَعْلَمْ فَتُتْهِمِ بِاَخْبارِکَ بِما تَعْلَم(2)؛

آن چه را که نمی دانی نگو زیرا در غیراین صورت در بیان آنچه که میدانی نیز متهم به نادانی خواهی شد.

بسیار اتفاق می افتد که کسی در معرض سؤالی قرار