- سخن پژوهشکده 1
- تقدیم به: 7
- مقدمه 8
- تاریخچه صنعت خودرو 13
- فصل اول: کلیات 13
- اهمیت و ضرورت صنف تعمیرکار خودرو 14
- ارزش کار در اسلام 15
- فواید و آثار کسب حلال 19
- اشاره 19
- 3. گرامی و محبوب شدن نزد خدا 20
- 1. آمرزش گناهان 20
- 2. استجابت دعا 20
- اهمیت یادگیری احکام شغل(صنف) 21
- پیامدهای مال حرام 21
- اشاره 21
- اول: شناخت احکام مرتبط با شغل و صنف 22
- دوم: رعایت قوانین و مقررات کسب وکار 23
- فصل دوم: بایسته های تعمیر 24
- اشاره 24
- شرایط تصدی شغل تعمیرکاری خودرو 24
- تعهد 25
- تخصص 25
- اشاره 28
- امانتداری در نگهداری خودرو 28
- آسیب رسیدن به خودرو در تعمیرگاه 31
- مهارت نداشتن تعمیرکار و خرابی بیش تر خودرو 33
- سرقت شدن خودرو در تعمیرگاه 34
- راه حل اختلاف بین صاحب خوردو و تعمیرکار 35
- مسائل مربوط به اجرت کار 37
- اشاره 37
- تعیین اجرت قبل از کار 37
- بی انصافی در تعیین اجرت 39
- هزینه کارهای جانبی تعمیر 41
- نقد و نسیه در اجرت 42
- اشاره 44
- عدم پرداخت اجرت در موعد مقرر و تورم 44
- ضمانت در تعمیر خودرو 45
- اشاره 46
- انضباط کاری 46
- عمل به وعده و عدم تاخیر در تحویل خودرو 47
- پرهیز از کم کاری 48
- انجام دادن کار به بهترین صورت 50
- اشاره 51
- صداقت در کار 51
- 1.پرهیز از تعویض قطعات مرغوب 53
- 2.پرهیز از تدلیس 55
- 3.برگرداندن لوازم خودرو به صاحبش 57
- 4.لوازم جا مانده از مشتری 57
- مسائل مربوط به شاگرد تعمیر کار 58
- اشاره 58
- الف)تعیین مزد قبل از کار 59
- ب) ستم نکردن در حق کارگر 60
- ج)شتاب در پرداخت مزد کارگر 61
- 1.نظافت شخصی 62
- چند توصیه 62
- 2.احساس مسئولیت 63
- 3.خوش اخلاقی و احترام به مشتری 65
- 4.انصاف 66
- 5.صدقه دادن 68
- 6.حفظ جمع شغلی 69
- 7.رقابت سالم 70
- 8.پرهیز ازاسراف 72
- اشاره 73
- 9. تعطیلی در وقت نماز 73
- حکم وضو با سیاهی روغن روی دست 75
- 10.حفظ شئون دینی در برخورد با خانم ها 77
- اشاره 79
- فصل سوم: مسائل مربوط به تعمیرگاه 79
- 1.عدم ایجاد مزاحمت برای همسایگان و عابرین 80
- 2.نظافت و آراستگی محل کار 81
- اشاره 83
- 3.ایمن کردن تعمیرگاه 83
- الف) مکانیکی 86
- مقررات اختصاصی 86
- ب) چاله سرویس 88
- سایر مقررات 89
- اشاره 89
- ج) باطری سازی 89
- 4.فراهم کردن امکانات برای مشتریان 91
- اشاره 94
- یادگیری احکام معامله 94
- فصل چهارم: بایسته های فروش لوازم یدکی 94
- اشاره 94
- اشاره 95
- محرمات فروش لوازم یدکی 95
- قرار دادن اجناس خراب یا معیوب در کارتن ها 95
- فروش لوازم یدکی سرقتی 97
- فروش لوازم یدکی قاچاق 98
- جلب اعتماد برای حیله گری 100
- فروش اجناس جامانده از مشتری( دست دوم) 100
- مشورت نادرست 101
- متضرر شدن (خیار غبن) 102
- پس دادن لوازم یدکی (برهم زدن معامله) بعد از فروش 102
- اشاره 102
- معیوب بودن قطعه 103
- معلوم شدن عیب قطعه بعد از بستن روی ماشین 104
- انصاف در سود (مقدارسود حلال) 104
- ضمانت پس از فروش( گارانتی) 105
- اشاره 105
- پرداخت درصدی از سود حاصله از فروش اجناس به تعمیرکاران(پورسانت) 107
- فروش لوازم یدکی به صورت نسیه 108
- خرید و فروش کالاهای تولید داخل 110
- آگاهی دادن مشتری در هنگام خرید 110
- چند توصیه 110
- جلب رضایت الهی 112
- بردن نام خدا 112
- اشاره 112
- کارهای پسندیده در فروش لوازم یدکی 112
- قسم نخوردن 113
- دائم با طهارت بودن 113
- کارهای ناپسند و مکروهات خرید و فروش لوازم یدکی 114
- فصل پنجم: وظایف متقابل 116
- 1.امربه معروف ونهی از منکر 116
- وظایف متقابل مردم و تعمیرکاران 116
- 2.پرداخت حقوق 118
- 3.کراهت چانه زدن بعد از تعیین مبلغ 119
- وظایف و انتظارات متقابل تعمیرکاران و دولت 120
- 4.ارزش قائل شدن برای تخصص 120
- مقام معظم رهبری 124
- نشانی ارتباط با دفاتر مراجع تقلید 124
- آیت الله مکارم شیرازی 124
- آیت الله سیستانی 124
- آیت الله صافی گلپایگانی 125
- آیت الله شبیری زنجانی 125
- آیت الله نوری همدانی 125
- آیت الله وحید خراسانی 125
- منابع 126
- سایت ها 131
کارهای ناپسند و مکروهات خرید و فروش لوازم یدکی
1. تعریف کردن از کالای خود.
2. قسم راست خوردن برای خرید و فروش.
سوگند دروغ، حرام است؛ ولی قسم راست خوردن اگرچه حرام نیست؛ کاری ناپسند و مکروه است. امام صادق (علیه السلام ) می فرماید:
لَا تَحْلِفُوا بِاللَّهِ صَادِقِینَ وَ لَا کَاذِبِینَ فَإِنَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ- وَ لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَهً لِأَیْمانِکُم؛ (1) هیچ گاه سوگند به خدا یاد نکنید چه راستگو باشید، چه دروغگو؛ زیرا خداوند سبحان می فرماید: "خدا را در معرض سوگندهای خود قرار ندهید".(2)
3. فروش در جایی واقع شود که عیب کالا در آن جا مخفی می ماند.
4. سود گرفتن از مومن؛ مگر در صورتی که ضرورت، یا خرید آن برای تجارت باشد، یا آن که کالایی را که خریده است، بیشتر از صد درهم باشد؛ که اگر روزی روزش را از آن سود ببرد، مکروه نیست.
از کسی که وعدۀ احسان به او داده (یعنی گفته است:
1- الکافی، ج 7، ص 434.
2- (بقره/224).