احکام و آداب رانندگان صفحه 18

سفر خود را با صدقه(1) و دعا(2) شروع کند، إن شاءالله گرفتار مشکلی نخواهد شد.

2. با امیدواری حرکت کند و از فال بد زدن بپرهیزد؛ چراکه از روایات به دست می آید انسان هرگونه بر خود تفأل نیک یا بد بزند، همان برای وی پیش می آید؛ اگر به خیر و آسانی باشد، آسان و اگر سخت و نحس بگیری، سخت می شود و چنانچه آن را چیزی به حساب نیاوری، مشکلی پیش نمی آید.(3)

3. قبل از سفر صدقه بدهد که در روایتی از امام باقر علیه السلام آمده است: هر زمان پدرم امام سجاد علیه السلام پای در رکاب می گذاشت، با صدقه دادن در حد توان خود، سلامتی را از خدای متعال طلب می کرد و هنگام بازگشت از سفر نیز به شکرانۀ سلامتی به اندازۀ توان خویش صدقه می داد و حمد و شکر خدا را به جا می آورد.(4)

4. قبل از سفر دو رکعت نماز بخواند و تمام امور خود را به خدا بسپارد و بگوید: «اَلّلهُمَّ أنّی اَستَودِعُکَ نَفسی، و

1- همان، ج 4، ص 283، ح 4.
2- وسائل الشیعه، ج 11، باب 15 از ابواب سفر، ص375
3- کافی، ج 8، ص 197، ح 235 و 236.
4- من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 270، ح 2408.