ارتباط با آل محمد علیهم السلام صفحه 105

به او گفته می شود: نگاه کن. و چون نگاه می کند و حسین خود را بدون سر می بیند، ناله ای می زند، و من نیز به خاطر او ناله می زنم و ملائکه نیز به خاطر ناله ما ناله می زنند، و خداوند غضب می نماید و به آتشی که به آن هبهب گفته می-شود - و هزار سال در آن دمیده شده تا سیاه گردیده است و هرگز نسیمی داخل آن نمی شود و غم و اندوهی از آن خارج نمی گردد - گفته می شود:

قاتلین حسین را بگیر. و چون آتش آنان را در خود جای می دهد ... آنان با زبان فصیح می گویند: پروردگارا تو قبل از بت پرستان ما را به آتش بردی؟ و جواب می آید: کسی که می دانسته ، مانند کسی نیست که نمی دانسته است. (1)

ورود فاطمه (علیهاالسلام) به صحرای محشر

مرحوم شیخ مفید در کتاب امالی با سند خود از امام صادق(علیه السلام) نقل نموده که فرمود: هنگامی که خداوند در قیامت اولین و آخرین را جمع می کند، و دستور می دهد تا منادی ندا کند: «ای اهل محشر چشمان خود را به زیر اندازید، و سرهای خویش را پائین بیاورید تا فاطمه دختر محمّد(صلی الله علیه و آله وسلّم) از صراط عبور نماید» پس همه خلایق چشمان خود را پایین می-اندازند، و فاطمه(علیهاالسلام) در حالی که سوار بر مرکب بهشتی است، و هفتاد هزار ملک او را مشایعت می کنند، بر موقف شریفی از مواقف قیامت قرار می گیرد، و سپس از مرکب خود پایین می-آید، و پیراهن حسین خود را که آمیخته به خون است به دست می گیرد و می گوید:

«خدایا این پیراهن فرزند من است و تو می دانی این مردم با او چه کرد ه اند؟» پس از ناحیه خداوند به او ندا می رسد: « ما خشنودی تو را می خواهیم» فاطمه(علیهاالسلام) می گوید: خدایا انتقام مرا از قاتل او بگیر، و خداوند متعال دستور می دهد تا قطعه ای از آتش جهنّم خارج شود و قاتلین حسین(علیه السلام) را بگیرد، و به دوزخ ببرد تا به انواع عذاب ها معذّب شوند.

و سپس حضرت فاطمه(علیهاالسلام) بر مرکب خود سوار می شود، و ملائکه او را مشایعت می-کنند، و ذریّه و دوستان او در طرف راست و چپ او قرار دارند و وارد بهشت می شوند. (2)

صاحب کتاب تأویل الآیات گوید: ابوجعفرمحمدبن بابویه(معروف به صدوق) در تفسیر آیه «...الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنا لَغَفُورٌ شَکُورٌ * الَّذِی أَحَلَّنا دارَ الْمُقامَهِ مِنْ فَضْلِهِ لا یَمَسُّنا فِیها