ارتباط با آل محمد علیهم السلام صفحه 112

و فرمود: کسی که به یکی از اهل بیت من در دنیا به اندازه قیراطی احسان کند، من در قیامت به اندازه قنطاری به او پاداش خواهم داد. (1)

آزار به شیعیان محمّد و آل محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم)

شیعه در لسان معصومین(علیهم السلام) مقام بلندی دارد تا جایی که بعد از آن بزرگواران مقامی بالاتر از مقام شیعه نیست بلکه آنان شیعه را از خود دانسته و بقیه مردم را مساوی با مگس و پشه قرار داده اند و از این تشبیه به دست می کند که شیعه در این روایات به معنای خاصّ خود نیست، و شامل گنهکاران از آنان نیز می شود و معنای خاصّ آن مخصوص افراد با تقوا و متعبّد و مقیّد به رعایت همه واجبات و محرمات می باشد، مانند سلمان و ابوذر و مقداد و عمّار و برخی از اصحاب امیرالمؤمنین و ائمه دیگر(علیهم السلام).

مرحوم صدوق درکتاب معانی الأخباربا سند خود از معمربن خیثم ازمحمدبن علی بن علی(علیهمالسلام) نقل نموده که فرمود: ما عرب هستیم و شیعیان ما از ما هستند و بقیه مردم : هَمَج و هَبَج هستند، معمّر گوید: گفتم: هَمَج چیست؟ فرمود: هَمَج ذباب یعنی مگس است. گفتم: هَبَج چیست؟ فرمود: بَق [یعنی پشه] است. (2)

و در روایت دیگری آمده که حضرت امام حسن عسکری(علیه السلام) می فرمایند: رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرموند: «فإنّ موالینا و شیعتنا منّا و کلنّا کالجسد الواحد ...» . (3)

مفضّل گوید: امام صادق(علیه السلام) ضمن سخنان مفصّلی درمذمّت ازابوالخطاب فرمود: به ابوالخطاب [رهبر غلاه] و اصحاب او بگو: إنّا مخلوقون و عباد مربوبون و لکن لنا من ربّنا منزله لم ینزلها أحد غیرنا و لا تصلح إلّا لنا، و نحن من نورالله و سیعتنا منّا، و سایر الخلق فی النار ... . (4)

صاحب ارشاد القلوب با سند خود از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) نقل نمود ه که به علی(علیه السلام) فرمود: ما اهل بیتی هستیم که احدی از بندگان خدا با ما مقایسه نمی شود، و هر کس ولایت ما را پذیرفته و به ما اقتدا کرده، و آنچه از ناحیه خداوند به ما وحی شده است را پذیرفته باشد، و

1- وَ قَالَ صلی الله علیه وآله مَنْ آذَی شَعْرَهً مِنِّی فَقَدْ آذَانِی وَ مَنْ آذَانِی فَقَدْ آذَی اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ آذَی اللَّهَ لَعَنَهُ اللَّهُ مِلْ ءَ السَّمَاءِ وَ مِلْ ءَ الْأَرْضِ. وَ قَالَ صلی الله علیه وآله مَنْ وَصَلَ أَحَداً مِنْ أَهْلِ بَیْتِی فِی دَارِ هَذَا الدُّنْیَا بِقِیرَاطٍ کَافَیْتُهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ بِقِنْطَارٍ. (روضه الواعظین و بصیره المتعظین (ط - القدیمه) ؛ ج 2 ؛ ص273)
2- عَنْ أَخِیهِ مَعْمَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ علیه السلام قَالَ: نَحْنُ الْعَرَبُ وَ شِیعَتُنَا مِنَّا وَ سَائِرُ النَّاسِ هَمَجٌ أَوْ هَبَجٌ قَالَ قُلْتُ وَ مَا الْهَمَجُ قَالَ الذُّبَابُ قُلْتُ وَ مَا الْهَبَجُ قَالَ الْبَق .( معانی الأخبار، ص404ح2. )
3- الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ الْعَسْکَرِیُّ علیه السلام فِی تَفْسِیرِهِ عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام عَنِ النَّبِیِّ صلی الله علیه وآله فِی حَدِیثٍ أَنَّهُ قِیلَ لَهُ مَنْ یَسْتَحِقُّ الزَّکَاهَ فَقَالَ الْمُسْتَضْعَفُونَ مِنْ شِیعَهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الَّذِینَ لَمْ تَقْوَ بَصَائِرُهُمْ فَأَمَّا مَنْ قَوِیَتْ بَصِیرَتُهُ وَ حَسُنَتْ بِالْوَلَایَهِ لِأَوْلِیَائِهِ وَ الْبَرَاءَهِ مِنْ أَعْدَائِهِ مَعْرِفَتُهُ فَذَلِکَ أَخُوکُمْ فِی الدِّینِ أَمَسُّ بِکُمْ رَحِماً مِنَ الْآبَاءِ وَ الْأُمَّهَاتِ أَمَّا الْمُخَالِفُونَ فَلَا تُعْطُوهُمْ زَکَاهً وَ لَا صَدَقَهً فَإِنَّ مَوَالِیَنَا وَ شِیعَتَنَا مِنَّا وَ کُلُّنَا کَالْجَسَدِ الْوَاحِدِ یَحْرُمُ عَلَی جَمَاعَتِنَا الزَّکَاهُ وَ الصَّدَقَهُ وَ لْیَکُنْ مَا تُعْطُونَهُ إِخْوَانَکُمُ الْمُسْتَبْصِرِینَ مِنَ الْبِرِّ وَ ارْفَعُوهُمْ عَنِ الزَّکَاهِ وَ الصَّدَقَاتِ وَ نَزِّهُوهُمْ عَنْ أَنْ تَصُبُّوا عَلَیْهِمْ أَوْسَاخَکُمْ أَ یُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ یَغْسِلَ وَسَخَ بَدَنِهِ. ثُمَّ یَصُبَّهُ عَلَی أَخِیهِ إِنَّ وَسَخَ الذُّنُوبِ أَعْظَمُ مِنْ وَسَخِ الْبَدَنِ فَلَا تُوَسِّخُوا بِهَا إِخْوَانَکُمُ الْمُؤْمِنِینَ وَ لَا تَقْصِدُوا أَیْضاً بِصَدَقَاتِکُمْ وَ زَکَاتِکُمُ الْمُعَانِدِینَ لآِلِ مُحَمَّدٍ الْمُحِبِّینَ لِأَعْدَائِهِمْ فَإِنَّ الْمُتَصَدِّقَ عَلَی أَعْدَائِنَا کَالسَّارِقِ فِی حَرَمِ رَبِّنَا عَزَّ وَ جَلَّ وَ حَرَمِی قِیلَ: یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ الْمُسْتَضْعَفُونَ مِنَ الْمُخَالِفِینَ الْجَاهِلِینَ لَا هُمْ فِی مُخَالَفَتِنَا مُسْتَبْصِرُونَ وَ لَا هُمْ لَنَا مُعَانِدُونَ قَالَ فَیُعْطَی الْوَاحِدُ مِنَ الدَّرَاهِمِ مَا دُونَ الدِّرْهَمِ وَ مِنَ الْخُبْزِ مَا دُونَ الرَّغِیفِ ثُمَّ قَالَ وَ کُلُّ مَعْرُوفٍ بَعْدَ ذَلِکَ وَ مَا وَقَیْتُمْ بِهِ أَعْرَاضَکُمْ وَ صُنْتُمُوهَا عَنْ أَلْسِنَهِ کِلَابِ النَّاسِ کَالشُّعَرَاءِ وَ الْوَقَّاعِینَ فِی الْأَعْرَاضِ تَکُفُّونَهُمْ فَهُوَ مَحْسُوبٌ لَکُمْ فِی الصَّدَقَاتِ. (وسائل الشیعه، ج9/229ح11904/6.)
4- خاتمه المستدرک، ج4/128.