ارتباط با آل محمد علیهم السلام صفحه 34

را نمی پذیرد ، جز با ولایت تو و ولایت ائمه از فرزندان تو ، و ولایت تو پذیرفته نمی شود مگر با برائت و بیزاری از دشمنان تو و دشمنان ائمه از فرزندان تو، و این چیزی است که جبرئیل به من خبر داده است « فَمَنْ شاءَ فَلْیُؤْمِنْ وَ مَنْ شاءَ فَلْیَکْفُر» (1) یعنی هر که می خواهد به این معنا ایمان بیاورد ، و هر که می خواهد کافر شود. (2)

محبت اهل البیت- علیهم السلام- و ارفاق ملک الموت

در کتاب بشاره المصطفی از ابی الجارود از امام باقر (علیه السلام) از پدرانش (علیهم السلام) نقل شده که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: سوگند به آن خدایی که جان من به دست قدرت اوست ، هیچ روحی از جسد صاحبش جدا نمی شود ، تا این که [اگر مومن باشد] از میوه های بهشتی بخورد و یا [اگر کافر باشد] از درخت زقّوم بخورد، و هنگامی که ملک الموت را می بیند مرا نیز خواهد دید و علی و فاطمه و حسن و حسین را نیز خواهد دید ، و اگر دوست ما بوده باشد ، من به ملک الموت می گویم : ای ملک الموت به او ارفاق کن ، چرا که او دوست من و دوست اهل بیت من بوده است ، و اگر او دشمن ما بوده باشد ، من به ملک الموت می گویم : ای ملک الموت به سختی جان او را بگیر ، چرا که او دشمن من و دشمن اهل بیت من بوده است. (3)

مرحوم شیخ مفید با سند خود از امّ سلمه همسر رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) نقل نموده که گوید : رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) به علی (علیه السلام) فرمود : یا علی دوستان تو در سه وقت شاد و مسرور می شوند ، 1- هنگامی که جان از بدنشان جدا می شود ، و آن وقتی است که تو در کنار آنان حاضر هستی، 2- هنگام سؤال قبر ، که تو در آن وقت حقایق را به آنان تلقین می-نمایی، 3- هنگام حضور در محضر پروردگار و تو در آن وقت آنان را معرّفی می کنی.

مؤلف گوید: مرحوم شیخ حرّ عاملی پس از نقل حدیث فوق گوید : احادیث در این معنا فراوان و بیش از حد تواتر است ، و دلالت آن ها بر این معنا قطعی است ، همانگونه که مشاهده می کنی و افکار بعضی از متکلّمین - که می گویند : جسم نمی تواند در یک آن در چند مکان حاضر شود - پذیرفته نیست.

1- کهف/29.
2- عَنْ سُلَیْمَانَ الْأَعْمَشِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ علیهم السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صل الله علیه وآله: یَا عَلِیُّ أَنْتَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ إِلَی أَنْ قَالَ صل الله علیه وآله لَوْ أَنَّ عَبْداً عَبَدَ اللَّهَ أَلْفَ عَامٍ مَا قَبِلَ اللَّهُ ذَلِکَ مِنْهُ إِلَّا بِوَلَایَتِکَ وَ وَلَایَهِ الْأَئِمَّهِ مِنْ وُلْدِکَ وَ إِنَّ وَلَایَتَکَ لَا تُقْبَلُ إِلَّا بِالْبَرَاءَهِ مِنْ أَعْدَائِکَ وَ أَعْدَاءِ الْأَئِمَّهِ مِنْ وُلْدِکَ بِذَلِکَ أَخْبَرَنِی جَبْرَئِیلُ فَمَنْ شاءَ فَلْیُؤْمِنْ وَ مَنْ شاءَ فَلْیَکْفُر.( مستدرک الوسائل ج 1 ؛ ص171. )
3- عَنْ زَیْدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ أَبِیهِ علیه السلام قَالُوا: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صل الله علیه وآله : وَ الَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ لَا تُفَارِقُ رُوحٌ جَسَدَ صَاحِبِهَا حَتَّی یَأْکُلَ مِنْ ثِمَارِ الْجَنَّهِ أَوْ مِنْ شَجَرَهِ الزَّقُّومِ وَ حِینَ یَرَی مَلَکَ الْمَوْتِ یَرَانِی وَ یَرَی عَلِیّاً وَ فَاطِمَهَ وَ حَسَناً وَ حُسَیْناً علیهم السلام فَإِنْ کَانَ یُحِبُّنَا قُلْتُ یَا مَلَکَ الْمَوْتِ ارْفُقْ بِهِ إِنَّهُ کَانَ یُحِبُّنِی وَ یُحِبُّ أَهْلَ بَیْتِی وَ إِنْ کَانَ یُبْغِضُنَا قُلْتُ یَا مَلَکَ الْمَوْتِ شَدِّدْ عَلَیْهِ إِنَّهُ کَانَ یُبْغِضُنِی وَ یُبْغِضُ أَهْلَ بَیْتِی. ( بشاره المصطفی لشیعه المرتضی (ط - القدیمه) ؛ النص ؛ ص6)