ارتباط با آل محمد علیهم السلام صفحه 38

در قیامت هر جمعیتی را با امام و پیشوای آنان صدا میزنند

امام باقر(علیه السلام) در تفسیر آیه «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتِیلا وَ مَنْ کانَ فِی هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِی الْآخِرَهِ أَعْمی وَ أَضَلُّ سَبِیلا» (1) فرمود: روز قیامت هر کسی را به اسم امام او صدا می زنند و رسول-خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) با قوم خود وارد محشر می شود، و امیرالمؤمنین و امام حسن وامام-حسین(علیهم السلام) با قوم خود محشور می شوند، و هر کس در زمان هر امامی بوده با آن امام او را صدا می زنند و با او محشور می شود. (2)

امام صادق(علیه السلام) درتفسیر آیه فوق فرمود: روز قیامت هر کسی را به نام امامی که در عصر او از دنیا رفته صدا می زنند و اگر آن امام او را تأیید و تثبیت کند نامه او را به دست راست او می دهند، و مراد از یمین، اثبات و تأیید امام است ... . اگر امام او را انکار کند، نامه او را به دست چپ او می-دهند. (3)

محمدبن مسلم گوید : امام صادق و یا امام باقر (علیهماالسلام) فرمود : هر کسی را در قیامت به اسم آن امامی صدا می زنند که در دنیا به او اقتدا نموده است ... (4)

بشیردهّان گوید : امام صادق (علیه السلام) فرمود : به خدا سوگند شما بر دین خدا هستید و سپس آیه «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ ... » را تلاوت نمود و فرمود: علیّ (علیه السلام) امام ماست، و رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلّم) امام ماست، و امام های فراوانی روز قیامت می آیند که پیروان خود را لعنت می کنند، و پیروانشان آنان را لعنت می نمایند ... . (5)

جابر گوید : امام باقر (علیه السلام) فرمود : هنگامی که آیه «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ ... » نازل شد مسلمانان به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) گفتند : مگر شما امام همه مسلمانان نیستید؟ فرمود : من رسول خدا هستم و بر همه مردم ، ولکن زود است که بعد از من امامانی از اهل بیت من بیایند و بر مردم امامت کنند ، و مردم آنان را تکذیب نمایند و در حق آنان ظلم کنند ، و شما آگاه باشید که هر کس

1- اسراء /72-71..
2- عن الفضیل قال سألت أبا جعفر علیه السلام عن قول الله «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» قال: یجی ء رسول الله صلی الله علیه وآله فی قومه- و علی فی قومه، و الحسن فی قومه، و الحسین علیهم السلام فی قومه، و کل من مات بین ظهرانی إمام جاء معه .(تفسیر عیاشی ج2 ص 302)
3- عن أبی بصیر عن أبی عبد الله علیه السلام أنه إذا کان یوم القیامه یدعی کل بإمامه الذی مات فی عصره، فإن أثبته أعطی کتابه بیمینه، لقوله «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ- فَمَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ- فَأُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ» و الیمین إثبات الإمام لأنه کتاب یقرؤه- إن الله یقول: «فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ فَیَقُولُ هاؤُمُ اقْرَؤُا کِتابِیَهْ إِنِّی ظَنَنْتُ أَنِّی مُلاقٍ حِسابِیَهْ» إلی آخر الآیه، و الکتاب الإمام، فمن نبذه وراء ظهره کان کما قال «فَنَبَذُوهُ وَراءَ ظُهُورِهِمْ» و من أنکره کان من أصحاب الشمال- الذین قال الله: «ما أَصْحابُ الشِّمالِ فِی سَمُومٍ وَ حَمِیمٍ- وَ ظِلٍّ مِنْ یَحْمُومٍ» إلی آخر الآیه .(تفسیر العیاشی ج 2ص302)
4- عن محمد بن مسلم عن أحدهما قال سألته عن قوله: «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» قال: من کان یأتمون به فی الدنیا و یؤتی بالشمس و القمر، و یقذفان فی جهنم و من یعبدهما .(تفسیر عیاشی، ج2/303. )
5- عن بشیر الدهان عن أبی عبد الله علیه السلام قال أنتم و الله علی دین الله ثم تلا «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ» ثم قال: علی إمامنا و رسول الله صلی الله علیه وآله إمامنا- کم من إمام یجی ء یوم القیمه یلعن أصحابه و یلعنونه- و نحن ذریه محمد و أمنا فاطمه صلوات الله تفسیر العیاشی، ج 2، ص: 304