- خطبه الکتاب 2
- انگیزه تألیف 3
- منزلت اهل البیت علیهم السلام نزد خداوند 5
- فضایل اهل البیت(علیهم السلام) از زبان خود آنان 8
- اهمیت ارتباط با آل محمّد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) 11
- امام هدایت وامام ضلالت 13
- راه های ارتباط با محمّد و آل محمّد (علیهم الصلاه و السلام) 15
- نعمت ولایت آل محمّد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) 25
- ولایت محمّد و آل محمّد و نجات در دنیا و آخرت 29
- برکات دوستی با آل محمّد (علیهم السلام) 31
- محبت اهل البیت- علیهم السلام- و ارفاق ملک الموت 34
- در قیامت هر جمعیتی را با امام و پیشوای آنان صدا میزنند 38
- زیارت قبور محمّد وآل محمّد (علیهم السلام) 39
- ثواب زیارت امیرالمؤمنین (علیه السلام) 40
- ثواب زیارت امام حسین(علیه السلام) روز عرفه 42
- ثواب زیارت امام حسین (علیه السلام) روز عاشورا 42
- زیارت امام حسین(علیه السلام) در ماه رجب و شعبان 43
- زیارت امام حسین(علیه السلام) در ماه رمضان 44
- زیارت امام حسین (علیه السلام) روز عاشورا 45
- عنایات آل محمّد (علیهم السلام) به شیعیان 45
- بشارت های رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) درباره شیعیان 51
- انتظارفرج آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) 55
- دعا برای فرج آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) 59
- استغاثه ی به حضرت مهدی و ائمه دیگر(علیهم السلام) 60
- صلوات بر محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم اجمعین 62
- نگاه به چهره مبارک امیرالمؤمنین(علیه السلام) 65
- نگاه به ذریّه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) 66
- نجات ذریّه فاطمه (علیهاالسلام) از آتش دوزخ 67
- مجالس ذکر آل محمّد (علیهم السلام) 69
- نشستن در مجالس ذکر 70
- ذکر فضائل و مصائب آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) 72
- مذاکره احادیث و احیای معارف اهل البیت (علیهم السلام) 74
- احسان به ذریّه و شیعیان آل محمّد (علیهم السلام) 76
- اقامه مجالس عزا، برای آل محمّد (علیهم السلام) 78
- گریه برای مظلومیت اهل البیت به ویژه سیدالشهداء و عزیزان و اهل البیت آن حضرت(علیهمالسلام) 81
- مرثیه خوانی در مجالس امام حسین (علیه السلام) 83
- پاداش یاد امام حسین(علیه السلام) 84
- لعنت بر قاتلین امام حسین (علیه السلام) 85
- اندوه در مصائب آل محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم) 85
- اسباب دوری از محمّد وآل محمّد(علیهم السلام) 87
- جدا شدن از آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) 89
- آزار به محمّد و آل محمّد (علیهم السلام 100
- آزار به حضرت فاطمه (علیهاالسلام) 103
- ناله حضرت فاطمه(علیهاالسلام) در قیامت 104
- ورود فاطمه (علیهاالسلام) به صحرای محشر 105
- آزار به امیرالمؤمنین (علیه السلام) 107
- آزار به اهل بیت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) 111
- آزار به شیعیان محمّد و آل محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم) 112
دخترانشان شکایت کردند، و به آنان گفته شد: به زن ها و دخترا نتان بگویید بر محمّد وآل او صلوات بفرستید، تا نجات پیدا کنند... (1)
نگاه به چهره مبارک امیرالمؤمنین(علیه السلام)
مرحوم ابن شهرآشوب در کتاب مناقب از کتاب شرف النبیّ(صلی الله علیه و آله و سلّم) نقل نموده که در زمان رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) مردم در مسجد نماز می خواندند، و ابوذرّ ایستاده بود و به چهره امیرالمؤمنین(علیه السلام) نگاه می کرد! و چون مردم از علت آن سؤال کردند فرمود: من از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) شنیدم که فرمود: نگاه به چهره امیرالمؤمنین(علیه السلام) عبادت است، و نگاه به چهره پدر و مادر با رأفت و رحمت عبادت است ، و نگاه در مصحف (یعنی قرآن)عبادت است، و نگاه به کعبه عبادت است. (2)
در کتاب بشاره المصطفی نقل شده که شخصی نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) آمد و گفت: یا رسول الله آیا ندیدید که فلانی با سرمایه کمی با کشتی به چین سفر کرد و در مدّت کوتاهی، درآمد زیادی را به دست آورد ودوسنتانش به او حسد بردند و از آن درآمد به خویشان و همسایگان خود کمک کرد؟
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: مال دنیا هر چه زیاد شود بلای صاحب آن بیشتر خواهد شد و شما حسرت صاحبان مال را نخورید، جز آن که صاحبان مال اموال خود را در راه خدا صرف نمایند ، و لکن اگر می خواهید، من کسی را به شما معرّفی می کنم که با سرمایه کمتر و مدّت کوتاه تری درآمد بیشتر و بزرگتری را به دست آورده و برای او از خیرات در خزائن عرش الهی پاداش فراوانی ذخیره شده است؟
اصحاب عرض کردند آری او کیست؟ فرمود: بنگرید به کسی که اکنون وارد می شود. راوی حدیث گوید: پس ما نظر کردیم و دیدیم مردی از انصار که هیئت و وضع مرتبّی نداشت وارد شد، و رسول-خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود : امروز از این مرد از خیرات و طاعات به قدری به درگاه خداوند بالا رفته که اگر تقسیم همه اهل آسمان ها و اهل زمین بکنند، کمترین سهم یکی از آنان آمرزش گناهان و دخول در بهشت خواهد بود! اصحاب گفتند: مگر او چه کرده است؟ رسول-خدا(صلی الله علیه
1- تفسیر الإمام علیه السلام قَالَ عَزَّ وَ جَلَ وَ إِذْ نَجَّیْناکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذابِ یُذَبِّحُونَ أَبْناءَکُمْ وَ یَسْتَحْیُونَ نِساءَکُمْ وَ فِی ذلِکُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَظِیمٌ قَالَ الْإِمَامُ علیه السلام قَالَ اللَّهُ تَعَالَی وَ اذْکُرُوا یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ إِذْ نَجَّیْناکُمْ أَنْجَیْنَا أَسْلَافَکُمْ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ وَ هُمُ الَّذِینَ کَانُوا یُوَالُونَ إِلَیْهِ بِقَرَابَتِهِ وَ بِدِینِهِ وَ بِمَذْهَبِهِ یَسُومُونَکُمْ کَانُوا یُعَذِّبُونَکُمْ سُوءَ الْعَذابِ شِدَّهَ الْعِقَابِ کَانُوا یَحْمِلُونَهُ عَلَیْکُمْ قَالَ وَ کَانَ مِنْ عَذَابِهِمُ الشَّدِیدِ أَنَّهُ کَانَ فِرْعَوْنُ یُکَلِّفُهُمْ عَمَلَ الْبِنَاءِ عَلَی الطِّینِ وَ یَخَافُ أَنْ یَهْرُبُوا عَنِ الْعَمَلِ فَأَمَرَ بِتَقْیِیدِهِمْ وَ کَانُوا یَنْقُلُونَ ذَلِکَ الطِّینَ عَلَی السَّلَالِیمِ إِلَی السُّطُوحِ فَرُبَّمَا سَقَطَ الْوَاحِدُ مِنْهُمْ فَمَاتَ أَوْ زَمِنَ لَا یَحْفِلُونَ بِهِمْ إِلَی أَنْ أَوْحَی اللَّهُ إِلَی مُوسَی : قُلْ لَهُمْ لَا یَبْتَدِءُونَ عَمَلًا إِلَّا بِالصَّلَاهِ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ لِیَخِفَّ عَلَیْهِمْ فَکَانُوا یَفْعَلُونَ ذَلِکَ فَیَخِفُّ عَلَیْهِمْ وَ أَمَرَ کُلَّ مَنْ سَقَطَ فَزَمِنَ مِمَّنْ نَسِیَ الصَّلَاهَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ أَنْ یَقُولَهَا عَلَی نَفْسِهِ إِنْ أَمْکَنَهُ أَیِ الصَّلَاهَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَوْ یُقَالَ عَلَیْهِ إِنْ لَمْ یُمْکِنْهُ فَإِنَّهُ یَقُومُ وَ لَا یَقْلِبُهُ یَدٌ فَفَعَلُوهَا فَسَلِمُوا یُذَبِّحُونَ أَبْناءَکُمْ وَ ذَلِکَ لَمَّا قِیلَ لِفِرْعَوْنَ إِنَّهُ یُولَدُ فِی بَنِی إِسْرَائِیلَ مَوْلُودٌ یَکُونُ عَلَی یَدِهِ هَلَاکُکَ وَ زَوَالُ مُلْکِکَ فَأَمَرَ بِذَبْحِ أَبْنَائِهِمْ فَکَانَتِ الْوَاحِدَهُ مِنْهُنَّ تُصَانِعُ الْقَوَابِلَ عَنْ نَفْسِهَا کَیْلَا تَنِمَّ عَلَیْهَا وَ تَنِمَّ حَمْلُهَا ثُمَّ تُلْقِی وَلَدَهَا فِی صَحْرَاءَ أَوْ غَارِ جَبَلٍ أَوْ مَکَانٍ غَامِضٍ وَ تَقُولُ عَلَیْهِ عَشْرَ مَرَّاتٍ الصَّلَاهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فَیُقَیِّضُ اللَّهُ لَهُ مَلَکاً یُرَبِّیهِ وَ یُدِرُّ مِنْ إِصْبَعٍ لَهُ لَبَناً یَمَصُّهُ وَ مِنْ إِصْبَعٍ طَعَاماً لَیِّناً یَتَغَدَّاهُ إِلَی أَنْ نَشَأَ بَنُو إِسْرَائِیلَ وَ کَانَ مَنْ سَلِمَ مِنْهُمْ وَ نَشَأَ أَکْثَرَ مِمَّنْ قُتِلَ وَ یَسْتَحْیُونَ نِساءَکُمْ یُبْقُونَهُنَّ وَ یَتَّخِذُونَهُنَّ إِمَاءً فَضَجُّوا إِلَی مُوسَی علیه السلام وَ قَالُو ا : یَفْتَرِشُونَ بَنَاتِنَا وَ أَخَوَاتِنَا فَأَمَرَ اللَّهُ تِلْکَ الْبَنَاتِ کُلَّمَا رَابَهُنَّ مِنْ ذَلِکَ رَیْبٌ صَلَّیْنَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ فَکَانَ اللَّهُ یَرُدُّ عَنْهُنَّ أُولَئِکَ الرَّجُلَ إِمَّا بِشُغُلٍ أَوْ مَرَضٍ أَوْ زَمَانَهٍ أَوْ لُطْفٍ مِنْ أَلْطَافِهِ فَلَمْ یَفْتَرِشْ مِنْهُنَّ امْرَأَهً بَلْ دَفَعَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِکَ عَنْهُنَّ بِصَلَاتِهِنَّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ ثُمَّ قَالَ عَزَّ وَجَلَ وَ فِی ذلِکُمْ فِی ذَلِکَ الْإِنْجَاءِ الَّذِی أَنْجَاکُمْ مِنْهُمْ رَبُّکُمْ بَلاءٌ نِعْمَهٌ مِنْ رَبِّکُمْ عَظِیمٌ کَبِیرٌ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْکُرُوا إِذَا کَانَ الْبَلَاءُ یُصْرَفُ عَنْ أَسْلَافِکُمْ وَ یَخِفُّ بِالصَّلَاهِ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّیِّبِینَ أَفَمَا تَعْلَمُونَ أَنَّکُمْ إِذَا شَاهَدْتُمُوهُ وَ آمَنْتُمْ بِهِ کَانَتِ النِّعْمَهُ عَلَیْکُمْ أَفْضَلَ وَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَیْکُمْ أَجْزَلُ - (بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج 91، ص: 62)
2- ابْنُ شَهْرَآشُوبَ فِی الْمَنَاقِبِ، عَنْ کِتَابِ شَرَفِ النَّبِیِّ صلی الله علیه وآله: أَنَّهُ کَانَ النَّاسُ یُصَلُّونَ وَ أَبُوذَرٍّ یَنْظُرُ إِلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام فَقِیلَ لَهُ فِی ذَلِکَ فَقَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وآله یَقُولُ النَّظَرُ إِلَی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام عِبَادَهٌ وَ النَّظَرُ إِلَی الْوَالِدَیْنِ بِرَأْفَهٍ وَ رَحْمَهٍ عِبَادَهٌ وَ النَّظَرُ فِی الْمُصْحَفِ عِبَادَهٌ وَ النَّظَرُ إِلَی الْکَعْبَهِ عِبَادَهٌ .(.مستدرک الوسائل، ج9/153. )