- خطبه الکتاب 2
- انگیزه تألیف 3
- منزلت اهل البیت علیهم السلام نزد خداوند 5
- فضایل اهل البیت(علیهم السلام) از زبان خود آنان 8
- اهمیت ارتباط با آل محمّد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) 11
- امام هدایت وامام ضلالت 13
- راه های ارتباط با محمّد و آل محمّد (علیهم الصلاه و السلام) 15
- نعمت ولایت آل محمّد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) 25
- ولایت محمّد و آل محمّد و نجات در دنیا و آخرت 29
- برکات دوستی با آل محمّد (علیهم السلام) 31
- محبت اهل البیت- علیهم السلام- و ارفاق ملک الموت 34
- در قیامت هر جمعیتی را با امام و پیشوای آنان صدا میزنند 38
- زیارت قبور محمّد وآل محمّد (علیهم السلام) 39
- ثواب زیارت امیرالمؤمنین (علیه السلام) 40
- ثواب زیارت امام حسین (علیه السلام) روز عاشورا 42
- ثواب زیارت امام حسین(علیه السلام) روز عرفه 42
- زیارت امام حسین(علیه السلام) در ماه رجب و شعبان 43
- زیارت امام حسین(علیه السلام) در ماه رمضان 44
- زیارت امام حسین (علیه السلام) روز عاشورا 45
- عنایات آل محمّد (علیهم السلام) به شیعیان 45
- بشارت های رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) درباره شیعیان 51
- انتظارفرج آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) 55
- دعا برای فرج آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) 59
- استغاثه ی به حضرت مهدی و ائمه دیگر(علیهم السلام) 60
- صلوات بر محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم اجمعین 62
- نگاه به چهره مبارک امیرالمؤمنین(علیه السلام) 65
- نگاه به ذریّه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) 66
- نجات ذریّه فاطمه (علیهاالسلام) از آتش دوزخ 67
- مجالس ذکر آل محمّد (علیهم السلام) 69
- نشستن در مجالس ذکر 70
- ذکر فضائل و مصائب آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) 72
- مذاکره احادیث و احیای معارف اهل البیت (علیهم السلام) 74
- احسان به ذریّه و شیعیان آل محمّد (علیهم السلام) 76
- اقامه مجالس عزا، برای آل محمّد (علیهم السلام) 78
- گریه برای مظلومیت اهل البیت به ویژه سیدالشهداء و عزیزان و اهل البیت آن حضرت(علیهمالسلام) 81
- مرثیه خوانی در مجالس امام حسین (علیه السلام) 83
- پاداش یاد امام حسین(علیه السلام) 84
- لعنت بر قاتلین امام حسین (علیه السلام) 85
- اندوه در مصائب آل محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم) 85
- اسباب دوری از محمّد وآل محمّد(علیهم السلام) 87
- جدا شدن از آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) 89
- آزار به محمّد و آل محمّد (علیهم السلام 100
- آزار به حضرت فاطمه (علیهاالسلام) 103
- ناله حضرت فاطمه(علیهاالسلام) در قیامت 104
- ورود فاطمه (علیهاالسلام) به صحرای محشر 105
- آزار به امیرالمؤمنین (علیه السلام) 107
- آزار به اهل بیت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) 111
- آزار به شیعیان محمّد و آل محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم) 112
و از امام باقر(علیه السلام) روایت شده که فرمود: نگاه به کعبه، و نگاه به صورت پدر و مادر [با محبّت] و نگاه به خطّ قرآن بدون قرائت ، و نگاه به صورت عالم ، و نگاه به آل محمّد [و سادات] و ذریّه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) عبادت است. (1)
امیرالمؤمنین(علیه السلام) می فرماید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود : نگاه فرزند به پدر و مادر از روی محبّت عبادت است. (2)
و فرمود: نگاه مؤمن به چهره برادر مؤمن خود از روی محبّت عبادت است. (3)
و فرمود: نگاه به چهره عالم از روی محبت عبادت است. (4)
نجات ذریّه فاطمه (علیهاالسلام) از آتش دوزخ
مرحوم صدوق در کتاب امالی با سند خود از امام باقر(علیه السلام) نقل نمود ه که می فرماید: من از جابربن عبدالله انصاری شنیدم که گفت: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: هنگامی که قیامت بر پا می شود دخترم فاطمه (علیهالسلام) سوار بر ناقه بهشتی می شود که پیشا نی او مزیّن، و قدم های او از لؤلؤ تازه و ... و تاجی از نور بر سر اوست که هفتاد رکن دارد، و هر رکنی مرصّع به درّ و یاقوت است و مانند ستاره درّی در افق آسمان نور می دهد، و در طرف راست او هفتاد هزار ملک ، و در طرف چپ او هفتاد هزار ملک قرار دارند، و جبرئیل افسر ناقه ی او را گرفته، و با صدای بلند می گوید: «ای مردم چشمان خود را ببندید تا فاطمه دختر محمّد (علیهاالسلام) عبور کند» پس هر رسول و پیامبر و صدّیق و شهیدی ، چشمان خود را می بندد تا فاطمه (علیهاالسلام) عبور کند، سپس فاطمه(علیهالسلام) محازی عرش پروردگار جلّ جلاله قرار می گیرد و از ناقه خود پایین می آید و می-گوید:
«ای پروردگار من و ای مولای من ، حکم کن بین من و بین کسانی که به من ظلم کردند و فرزندانم را گشتند».
ناگهان ندا می رسد: ای حبیبه من و ای دختر حبیب من! سؤال کن تا به تو عطا شود، و شفاعت کن تا پذیرفته شود، سوگند به عزّت و جلالم امروز هیچ ظالمی نمی تواند از مجازات من نجات پیدا کند. پس فاطمه (علیهاالسلام) می گوید:
«الهی و سیّدی! ذریّتی و شیعتی و شیعه ذریّتی و محبّی و محبّ
1- مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ قَالَ رُوِیَ أَنَّ النَّظَرَ إِلَی الْکَعْبَهِ عِبَادَهٌ وَ النَّظَرَ إِلَی الْوَالِدَیْنِ عِبَادَهٌ وَ النَّظَرَ إِلَی الْمُصْحَفِ مِنْ غَیْرِ قِرَاءَهٍ عِبَادَهٌ وَ النَّظَرَ إِلَی وَجْهِ الْعَالِمِ عِبَادَهٌ وَ النَّظَرَ إِلَی آلِ مُحَمَّدٍ علیهم السلام عِبَادَهٌ. أَقُولُ: وَ تَقَدَّمَ مَا یَدُلُّ عَلَی بَعْضِ الْمَقْصُودِ وَ یَأْتِی مَا یَدُلُّ عَلَیْه .(وسائل الشیعه، ج8/621. )
2- عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله: نَظَرُ الْوَلَدِ إِلَی وَالِدَیْهِ حُبّاً لَهُمَا عِبَادَهٌ. - . ( مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل / ج 9 / 152 / 145 - باب استحباب النظر إلی الوالدین و إلی المصحف و إلی وجه العالم ..... ص : 152)
3- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله: نَظَرُ الْمُؤْمِنِ فِی وَجْهِ أَخِیهِ الْمُؤْمِنِ حُبّاً لَهُ عِبَادَهٌ. همان، ج 9 ؛ ص152
4- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله: النَّظَرُ فِی وَجْهِ الْعَالِمِ حُبّاً لَهُ عِبَادَهٌ همان ج 9 ؛ ص152 .