- خطبه الکتاب 2
- انگیزه تألیف 3
- منزلت اهل البیت علیهم السلام نزد خداوند 5
- فضایل اهل البیت(علیهم السلام) از زبان خود آنان 8
- اهمیت ارتباط با آل محمّد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) 11
- امام هدایت وامام ضلالت 13
- راه های ارتباط با محمّد و آل محمّد (علیهم الصلاه و السلام) 15
- نعمت ولایت آل محمّد (صلّی الله علیه و آله و سلّم) 25
- ولایت محمّد و آل محمّد و نجات در دنیا و آخرت 29
- برکات دوستی با آل محمّد (علیهم السلام) 31
- محبت اهل البیت- علیهم السلام- و ارفاق ملک الموت 34
- در قیامت هر جمعیتی را با امام و پیشوای آنان صدا میزنند 38
- زیارت قبور محمّد وآل محمّد (علیهم السلام) 39
- ثواب زیارت امیرالمؤمنین (علیه السلام) 40
- ثواب زیارت امام حسین (علیه السلام) روز عاشورا 42
- ثواب زیارت امام حسین(علیه السلام) روز عرفه 42
- زیارت امام حسین(علیه السلام) در ماه رجب و شعبان 43
- زیارت امام حسین(علیه السلام) در ماه رمضان 44
- زیارت امام حسین (علیه السلام) روز عاشورا 45
- عنایات آل محمّد (علیهم السلام) به شیعیان 45
- بشارت های رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) درباره شیعیان 51
- انتظارفرج آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) 55
- دعا برای فرج آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) 59
- استغاثه ی به حضرت مهدی و ائمه دیگر(علیهم السلام) 60
- صلوات بر محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم اجمعین 62
- نگاه به چهره مبارک امیرالمؤمنین(علیه السلام) 65
- نگاه به ذریّه رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) 66
- نجات ذریّه فاطمه (علیهاالسلام) از آتش دوزخ 67
- مجالس ذکر آل محمّد (علیهم السلام) 69
- نشستن در مجالس ذکر 70
- ذکر فضائل و مصائب آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) 72
- مذاکره احادیث و احیای معارف اهل البیت (علیهم السلام) 74
- احسان به ذریّه و شیعیان آل محمّد (علیهم السلام) 76
- اقامه مجالس عزا، برای آل محمّد (علیهم السلام) 78
- گریه برای مظلومیت اهل البیت به ویژه سیدالشهداء و عزیزان و اهل البیت آن حضرت(علیهمالسلام) 81
- مرثیه خوانی در مجالس امام حسین (علیه السلام) 83
- پاداش یاد امام حسین(علیه السلام) 84
- اندوه در مصائب آل محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم) 85
- لعنت بر قاتلین امام حسین (علیه السلام) 85
- اسباب دوری از محمّد وآل محمّد(علیهم السلام) 87
- جدا شدن از آل محمّد (صلوات الله علیهم اجمعین) 89
- آزار به محمّد و آل محمّد (علیهم السلام 100
- آزار به حضرت فاطمه (علیهاالسلام) 103
- ناله حضرت فاطمه(علیهاالسلام) در قیامت 104
- ورود فاطمه (علیهاالسلام) به صحرای محشر 105
- آزار به امیرالمؤمنین (علیه السلام) 107
- آزار به اهل بیت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) 111
- آزار به شیعیان محمّد و آل محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم) 112
امام صادق(علیه السلام) از پدرانش از امیرالمؤمنین(علیهم السلام) نقل نموده که آن حضرت هنگامی که در حیات مسجد کوفه نشسته بود و مشغول قضاوت بود و مردم در اطراف او بودند، شخصی برخاست و گفت: یا امیرالمؤمنین شما دارای همان مقامی هستید که خداوند برای شما خواسته است، در حالی که پدر شما در جهنّم معذّب است.
و امیرالمؤمنین(علیه السلام) به او فرمود: ساکت شو خدا دهانت را خورد کند. سپس فرمود: سوگند به خدایی که حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم) را به حق پیامبر خود قرار داد، اگر پدر من برای همه گنهکاران روی زمین شفاعت کند، خداوند شفاعت او را می پذیرد، آیا پدر من در آتش معذّب است، و فرزند او قسیم الجّنه و النار است؟! سوگند به خدایی که حضرت محمّد(صلی الله علیه و آله و سلّم) را به پیامبری مبعوث نمود، نور پدر من ابوطالب در قیامت غالب بر انوار همه خلایق است مگر نور پنچ نفر که آنان: حضرت محمّد(صلی الله علیه و آله و سلّم) و من و فاطمه و حسن و حسین و ائمه(علیهم السلام) می باشند.
تا این که فرمود: نور ابوطالب(علیه السلام) از نور ما می باشد، و خداوند عزّوجلّ او را دو هزار سال قبل از خلقت آدم(علیه السلام) خلق کرده است. (1)
و در روایتی آمده که عباس عموی رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) از آن حضرت سوال کرد: شما درباره ابوطالب چه امیدی دارید؟ و رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: هر چیزی را برای ابوطالب از خداوندامیدوار هستم. (2)
مجالس ذکر آل محمّد (علیهم السلام)
عبّادبن کثیر گوید: به امام صادق(علیه السلام) گفتم: من به یکی از قصه پردازها برخورد کردم و او مشغول قصّه پردازی بود و می گفت: «این مجلسی است که سبب شقاوت کسی نمی شود» و امام-صادق(علیه السلام) فرمود: هیهات هیهات، او به خطا سخن گفته است» و به ضرب المثل بین عرب تمثّل نمود و فرمود: أخطأت أستاهم الحفره».
و سپس فرمود: خداوند جز ملائکه کرام کاتبین، ملائکه ای دارد که روی زمین سیر می کنند و هنگامی که به مجلسی برخورد می کنند که اهل آن مشغول به مذاکره [علوم] محمّد و آل -محمّد(صلوات الله علیهم
1- عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٍّ علیه السلام: أَنَّهُ کَانَ جَالِساً فِی الرَّحْبَهِ وَ النَّاسُ حَوْلَهُ فَقَامَ إِلَیْهِ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ إِنَّکَ بِالْمَکَانِ الَّذِی أَنْزَلَکَ اللَّهُ فِیهِ وَ أَبُوکَ مُعَذَّبٌ فِی النَّارِ فَقَالَ لَهُ مَهْ فَضَّ اللَّهُ فَاکَ وَ الَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ نَبِیّاً لَوْ شَفَعَ أَبِی فِی کُلِّ مُذْنِبٍ عَلَی وَجْهِ الْأَرْضِ لَشَفَّعَهُ اللَّهُ تَعَالَی (فِیهِمْ أَ أَبِی) مُعَذَّبٌ بِالنَّارِ وَ [أَنَا] ابْنُهُ قَسِیمُ الْجَنَّهِ وَ النَّارِ وَ الَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ نَبِیّاً إِنَّ نُورَ أَبِی أَبِی طَالِبٍ علیه السلام یَوْمَ الْقِیَامَهِ لَیُطْفِئُ أَنْوَارَ الْخَلَائِقِ إِلَّا خَمْسَهَ أَنْوَارٍ نُورَ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه وآله [وَ نُورِی] وَ نُورَ فَاطِمَهَ وَ نُورَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ نُورَ أَوْلَادِهِ مِنَ الْأَئِمَّهِ علیهم السلام أَلَا إِنَّ نُورَهُ مِنْ نُورِنَا خَلَقَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ قَبْلِ [أَنْ] یَخْلُقَ آدَمَ علیه السلام بِأَلْفَیْ عَامٍ .( مأه منقبه محمد بن احمد قمی.ص174.)
2- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ الْعَبَّاسِ أَنَّهُ سَأَلَ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه وآله فَقَالَ مَاتَرْجُو لِأَبِی طَالِبٍ فَقَالَ کُلَّ خَیْرٍ أَرْجُو مِنْ رَبِّی عَزَّ وَ جَلَّ. (کنز الفوائد / ج 1 / 184)