ارتباط با آل محمد علیهم السلام صفحه 85

لیتکن فی یوم عاشورا جمیعاً تنظرونی – کیف أستسقی لطفلی فأبوا أن یرحمونی ...

اندوه در مصائب آل محمّد (صلی الله علیه و آله و سلّم)

عیسی بن ابی منصور گوید: از امام صادق(علیه السلام) شنیدم که فرمود: نَفَس کسی که برای مظلومیت ما غصّه مند و غمگین است، پاداش تسبیح خدا را دارد، و غصّه مندی او به خاطر ما، عبادت است، و کتمان سرّ ما، پاداش جهاد فی سبیل الله را دارد.

عیسی بن ابی منصور گوید: محمّدبن سعید به من گفت : این حدیث را با آب طلا بنویس، چرا که من حدیثی بهتر از این حدیث را ننوشته ام. (1)

و در امالی شیخ مفید از ابان تغلب از امام صادق(علیه السلام) نقل شده که فرمود: نَفَس کسی که برای مظلومیّت ما غصّه مند و غمگین است، پاداش تسبیح خدا را دارد، و اندوه او به خاطر ما، عبادت است، و کتمان سرّ ما جهاد فی سبیل الله است .

سپس امام صادق(علیه السلام) فرمود: واجب است این حدیث با آب طلا نوشته شود. (2)

و در کتاب وسائل الشیعه از امام حسین(علیه السلام) نقل شده که فرمود: من کشته ی اشکم و با حال کرب و مصیبت کشته می شوم و بر خداوند حق است که هر مکروبی که به زیارت من می آید او را شاد و مسرور به اهل خود بازگرداند. (3)

لعنت بر قاتلین امام حسین (علیه السلام)

علی بن عاصم گوید: به امام عسکری(علیه السلام) گفتم: من قدرت بدنی برای یاری شما را ندارم و تنها می توانم موالات و دوستی شما و بیزاری از دشمانتان را داشته باشم و در خلوت به دشمنان شما لعنت نمایم آیا حال من چگونه خواهد بود؟ حضرت عسکری(علیه السلام) فرمود: پدرم از جدّم از رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلّم) نقل نمود که آن حضرت فرمود: کسی که از یاری ما اهل البیت ناتوان باشد و در اوقات خلوت به دشمنان ما لعنت کند، خداوند صدای او را به جمیع ملائکه می-رساند، و

1- عَنْ عِیسَی بْنِ أَبِی مَنْصُورٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ نَفَسُ الْمَهْمُومِ لَنَا الْمُغْتَمِّ لِظُلْمِنَا تَسْبِیحٌ وَ هَمُّهُ لِأَمْرِنَا عِبَادَهٌ وَ کِتْمَانُهُ لِسِرِّنَا جِهَادٌ فِی سَبِیلِ اللَّهِ قَالَ لِی مُحَمَّدُ بْنُ سَعِیدٍ اکْتُبْ هَذَا بِالذَّهَبِ فَمَا کَتَبْتَ شَیْئاً أَحْسَنَ مِنْهُ. (کافی، ج2/226ح16.)
2- -همان
3- -وسائل الشیعه ؛ ج 14 ؛ ص422 عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُوسَی بْنِ الْمُتَوَکِّلِ عَنِ السَّعْدَآبَادِیِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ مُسْکَانَ عَنْ هَارُونَ بْنِ خَارِجَهَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ ع أَنَا قَتِیلُ الْعَبْرَهِ قُتِلْتُ مَکْرُوباً وَ حَقِیقٌ عَلَی اللَّهِ أَنْ لَا یَأْتِیَنِی مَکْرُوبٌ إِلَّا رَدَّهُ وَ قَلَبَهُ إِلَی أَهْلِهِ مَسْرُوراً. (لواعج الأشجان، ص5.)