احکام کیف و کفش و چرم صفحه 31

ب. استفاده چرم در پوشاک

شاید بیشترین استفاده از چرم، از کهن ترین ادوار تاکنون، برای پوشاک بوده است؛ پوشاکی که گاهی برای شکار و جنگ وگاهی برای مراسم آیینی و جشن مورد استفاده بوده است. چرم به دلیل داشتن ویژگی های منحصر به فردش، مانند دردسترس بودن، مقاومت و ماندگاری و نیز شکل پذیر بودن و تنوع در تزیینات، همواره مورد توجه بوده است.برای دست یابی به نمونه هایی برای گسترۀ کاربرد چرم در هنر و صنعت پوشاک ایران، می توان به نقش برجسته ها و مجسمه ها رجوع کرد.

مادها با پوشیدن لباس اصلی تر ایرانی، شناخته می شدند آنان کلاهی گرد، نمدی و کج،با لبۀ پهن آویزان روی گردن، می پوشیدند و یک سدرۀ چرمی تنگ آستین دراز که تا بالای زانو می رسد، در بر می کردند و شلوار بلند چرمی و کفش بنددار با نوک برجستۀ آن ها نشان می دهد که آن ها بسیاری از وقت خود را به سواری می گذراندند.

ایرانیان باستان، کفش را از چرم نرم، به رنگ زرد و به شکل پا می ساختند؛ به طوری که مچ تا پا را می پوشاند و به وسیلۀ دکمه و تسمه هایی که روی آن نصب شده بود، بسته می شد.