احکام کیف و کفش و چرم صفحه 36

تعریف کفش وکفاشی

کفش، واژه ای پارسی است که در پارسی میانه نیز به همین صورت تلفظ و نوشته می شد.(1)

به سازنده و تعمیرکنندۀ کفش، کفش گر یا کَفّاش گفته می شود. کفاش به قیاس کلمه های عربی ساخته شده است و در منابع کهن تر فارسی نظیر شاهنامه، لفظ کفش گر به کار رفته است.(2)

کَفش، پا افزاری برای محافظت و راحتی پای آدمی، هنگام انجام کارهای گوناگون است.

پای آدمی دارای استخوان های بیشتری نسبت به هر اندام دیگری از بدن است و در برابر خطرهای محیطی، همچون سنگ های تیز و زمین های داغ، آسیب پذیر است و کفش در برابر این آسیب ها، از پا محافظت می کند. طراحی کفش ها در درازنای زمان و در فرهنگ های مختلف، تفاوت بسیاری داشته است که ظاهر آن در اصل به کارکرد آن بستگی داشته است. کفش های امروزی در شیوه، پیچیدگی و هزینه، تفاوت گسترده ای دارند. امروزه در طراحی کفش ها، جنبۀ آراستگی آن نیز در نظر گرفته می شود.(3)

1- لغت نامۀ دهخدا، سروازژه کفش.
2- مطهری، خدمات متقابل اسلام و ایران، ص249؛ به نقل از شاهنامه فردوسی،
3- ویکی پدیا کفش. wikipedia.org/wiki.